eskicinin bile almadığı eski eşya

Bir insana bunu yakıştırmak hakkaten ve hasseten yürek ve vicdan gerektirir.
"Birini unutmanın en kolay yolu olabilir" mantığıyla "nereden inceldiyse oradan kopsun" düşüncesiyle söylenebilir belki lakin Ben söylemem de, söyleyemem de bana daha kötülerini söyleseler de. En kötü "bitti" yerine "unutamıyorsan meditasyon yap" derim.

dünyada henüz geri dönüşüm kavramı yokken geri dönüşüm görevini eskiciler yaparmış. kullanılmayan naylon gereçler, gazete kağıtları vesaire. eğer eskiniz başka bir ihtiyaç sahibi tarafından kullanılamayacak ve formu değiştirilerek yenilenemeyecek durumdaysa imha edilmesi en iyisi olacaktır.

kurtuluş'ta anadolu'dan gelen eski iler, daha çok antika eşyaları toplayarak köşe oldular. eskici şeref köşeyi böyle döndü. bir de mafyatik erdal.
bunlar antikacı diye dükkan açsalar vergiden bekleri kırılır. ama eskici adıyla bir çok antika malı indiriyorlar.
ölen veya ülkeyi terkedip giden ekalliyetin evlerini talan ederlerdi.
bu eskicilerden benim payıma düşen bedava gibi gelen kitapları. kesekağıdı fiyatına atarlardı.
şimdikiler eskici değil, ikinci elci hani öğrenciye yatak yorgan, büfe, dolap, ocak saran ikinci elci. ya da çöpçü.