hayal kırıklığı

İnsanı derdest eder eyvallah da adı üstünde hayal yani Kurmaca. Gerçek karşısında ne kadar güçlü ve dirençli olabilir ki.
Hasılı Realitenin ağırlığından kaçamaz hiçbir şey. Zaten Kaçabilseydi, kaçınabilseydi kırılmazdı.
Esas sorun sebep olduğu hasarı minimize etmekse en başından kurmaca olduğunu kabul ederek başlamak en mantıklısı.

Bence hayal kırıklığının içinde hayal göçmesi saklı. Hayallerimiz, biz onları “ kırıldı “ bildiğimiz andan çok önce ilk hasarı alıyor ve bir daha asla eskisi gibi olamıyor. Bir içeri göçme, araba kaputu gibi bir hasar. Hayal kırıklığı demeye başladığımız anda ise aslında kendimiz direği olduğumuz yapının altından çekiliyoruz ve her şey yerle bir oluyor. Kolu bacağı parçalanmış hâlde bir yeryüzüne iniş; Çokların başına ansızın gelen ani bir felaket.

Ne kadar çok hayal kurarsan o kadar çok hayal kırıklığı yaşarsın.
Not: hayal kurmayı bırakalı çook uzun zaman oldu. Gelişine yaşıyorum hayatı, emaneten.

Kalp kırıklığıyla ölümüne yarışır ama mutlaka daha üstün gelir. Kalp kendini bir şekilde onarırken daha hangi maddeden yapıldığını bile çözemediğimiz hayallerimizi onarmanın bir yolu yoktur.

En yoğun hissedildiği an, birilerinin güvenine sahip olduğumuzu düşünürken aslında onlara hiç güven verememiş olduğumuzu fark ettiğimiz andır. Ya da ben şimdiye kadar daha yoğununu hiç hissetmediğim için bana öyle geliyor. Neyse, insanın neresi acıyorsa canı orasındadır derler. Benimki hayallerimin tam da ikiye ayrıldığı kısımdaydı.

Yazmamaya karar vereli yaklaşık iki hafta olmuşken kurduğum hayaller sükuta uğrayıp , yaptığım planlar da içimde patlayınca yazmak elzem oldu , tükürdüğümü de yalamış oldum zira yazmaz isem evde herhangi bir eşyaya zarar verebilirim.
Bu yüzden Sözümü tutamadığım için Özür dileyerek satırlarıma başlıyorum.
Tüm ay boyunca , geleceğine emin olduğunuz ( sözü verilen ) paraya güvenip, tüm harcamaları ona göre planlayıp sonra o paranın gelmeyip kredi kartının götünüzde patlamasına hayal kırıklığı denir.

hayal kırıklığı sonrasında bir yeniden yapım süreci getirebilir.. öyle olur ki, içimiz ve umutlarımız derme çatma bir gecekondu mahallesine döner.. bu kötü görüntüden kurtulmak, veya daha güzeline kavuşmak için hayallerden vazgeçeriz. ama elbette, yeniden hayal kurulacaktır ve o vazgeçilen alan öylece bırakılmayacaktır. vazgeçiş, devamında hayalleri yıkmayı getirir.

son 3 senedir karşılaştığım ve neredeyse tüm duygularımın tek anlatış biçimi.

beklentilerin boşa çıkma durumunda ortaya çıkan bir duygu. Bunu yoğun olarak öğrenciler sınavdan sonra yaşar.