hediye

kombiwankenobi
benim gibi el becerisi ve sürekli bir fikri olmayan insanların ocağını genelde çöktüren çok mutlu edici bir şey.
ama bu sadece yakın çevreme yapınca oluyor.
x kişisinin doğum gününe giderken bir hediye alma mecburiyeti yıldırıcı, yıkıcı bir durum.
avni
bazen bir çiçek, bazen bir kitap, bazen yürekten söylendiğine inandığınız tek bir kelimedir. yanisi aslolan maddi değil manevi değeridir. şahsen bana alınması ya da verilmesinden duyduğum haz kadar birine aldığım hediyen de haz duyarım. maddi boyutuna aldırış ettiğimi hissetiğim vakit rahatsızlık duyarım.
neyse efendim. "veren el alan elden üstündür" ve "sağ elinizin verdiğinden sol elinizin haberi olmasın" demiş eskiler. hasılı ziyadesiyle "yarım elma gönül alma" minvalinde olanları makbuldur.

hediyeyi verene samimiyetle "zahmet etmeseydiniz" demek boynumuzun borcudur.