ne camus, ne dostoyevski, ne sartre... hiçbirinin kitabında olmayan hüzündür.
kendi ukdesini dolduran yazar hüznü
Belki de yoktur.
Yazar eğer başlığı o an açamayacağı için daha sonra açmak üzere kendine ukde bıraktıysa hüzün bunun neresindedir?
Yazar eğer başlığı o an açamayacağı için daha sonra açmak üzere kendine ukde bıraktıysa hüzün bunun neresindedir?
hiçbir tarih kitabında geçmez hüzündür...
kafası rahat adam işi. allah başka keder vermesin birader ne diyelim.