şimdi

ontolojik sancilarimin merhemi
zamanın dışlanmış üvey evladı; zamanın bağrından uç veren, geçmiş ve gelecek arasındaki tereddüt. geçmiş-gelecek arasındaki girift ilişki. Varlaşım ve varlaşmanın temsil edildiği senkroni. anın kendisi, geçmişe yakılan ağıt. geleceğe uzanan ip.



şimdide yaşananlar, görünürün alanındaki bir boşluğa, bakışımızın boyutuna girmeyen bir menzile işaret eder. gelecekle arasındaki ilişki geçmişle dolayımlanır. şimdinin sesi, geleceğin dilsizliği, boğazda takılıdır. anın içindeki özneyi yakalar, yaşanır ve ölür. başka bir deyişle, şimdiyi (yaşananı) geleceğin hükümsüzlüğünün karşısına koymak mümkündür. bu, namevt bir canavarın tekinsiz yaşamıdır. şimdi, her türlü dirençten azade fakat geçmişle boğulmaya hazırmış gibi yaşanır. tatlıdır aynı zamanda üzgündür. Gerçekliğin üzerine devrildiğinde; devrilmemek için çizdiği gayretleri, düşerken çizdiği parabol olacaktır. orası; şimdinin, geçmiş olduğu ilk olay yeridir!