yagmur damlasi yarisi

gözlerini kapat.
ruhun müziğe doysun.

Telefonla konuşmayı sevmeyenlerin yardımına koşan söz ayrıca yürürken veya uzaklara dalmış seyahat ederken arka fonda çalmasıyla anı güzelleştiren şarkıları olan bir grup.
Hadi gidelim osman.

Ne ara burnu havada insan böylesine arttı? Estetik değil kastettiğim şey. En ahım şahım görünen insanın bile sıradanlaştığı bir yerde nedir yani bu yoğun şekerli ego kokularınız. bilgiyi edinmenizdeki amaç neden kendinizi geliştirmeniz ve bunu paylaşabilmeniz değil de, bilgiyle hava atabileceğinize inanmanız?
Neden bu kadar sığsınız?
Böyle olmasanız olmaz mı?
İyi farkındalıklar.

herhangi bir yazar nickini alan yaşadı. Gelmeden adına nice şarkılar gönderiliyor.

Oyuncakların hep ruhu olduğunu düşünmüşümdür. Çocukken bu düşünce biraz ürkütücü olabiliyordu, hele ki gözleri büyük bir oyuncağınız varsa. Birkaç sevdiğim oyuncağı anımsadım şimdi. acaba hangi ara ve kim tarafından atıldılar? Saatlerce oynamayı ne ara bıraktım veya yerlerini neler aldı, buna değer miydi?
oyuncaklar üzerinde yaşattığımız senaryoları, hayatımızda uygulayabildiğimiz için mi hayal gücünden mahrumlaşıyoruz büyüdükçe?
Çocukken tırmanamadığımız ağaçtaki elmanın büyüdükçe yakın ve ulaşılabilir olduğunu gördüğümüz için mi, elmaları artık gözümüzde büyütmeyişimiz?
Tuhaf geliyor büyümenin getirileri ve götürüleri. Her şeye kolayca adapte oluşumuz ve bazı duygu, düşüncelerimizi ardımızda bırakışımız.
Öyle işte.

Nostalji rüzgarına maruz bırakan güzelim şarkı, dans etme isteği de promosyonu.

Tutunamayanlar'daki hayali karakter. Bu karakter olmasaydı belki feysbuk paylaşımlarının yarısı olmazdı.

Vize ve finallere çalışırken aniden beliren nerden veya nasıl geldiği sorulmadan ellerimizin arasında yeri alan, varlığıyla bizi ısıtan kahve.

Eleştirip entel takılacaktım ki sözlerini ezbere bildiğimi farkettiğim şarkı.

Her sene yılbaşından önce izlediğim ve her defasında neden o küçük sarı veledin trenin farklı vagona konduğunu anlamadığım animasyon. Herkes diğer vagonda ropdöşambırlarıyla oturup, sıcak çikolatalarını yudumlarken; sarı tatlı çocuk gri vagonda tek başına. Gözyaşlarım ekranın üzerinde göl oluşturdu.

Şehrim beklenmeyen şekilde sonbahar bölmünde can kaybetmeden kışa geçti. Bahara doğru gidiyoruz. Umarım yetişirsiniz.

şaşkınlığa hüzün karıştığını ifade eden soru. Brütüs'ü sollar.

Türkiye: kim bu güzel ülke?
Türkiye: aa benmişim.

Mesajlaşmak için birebir lakin bazıları dumanla haberleşmede kaldıkları için cevapları da geç geliyor.

Liseden sonraki okul maratonu. Bu dönemde dersler ekilir, sosyalleşilir ve finish çizgisine varınca elinde çanta, takım elbiselerle iş hayatına uğurlanılır.

Mahalle kültürüyle beraber önemini yitiren şeylerden biridir kendisi.
Herkes öldürür bakkalını kimi elindeki bim poşetiyle, kimi yan bakkaldan alınan ekmekle. Herkes öldürür bakkalını.

Korku filmlerinin vazgeçilmez ses efekti.