Telefonumda ve bilgisayarımda mütemadiyen yaptığım eylem. Buna whatsapp, sms ve messenger'ın yanı sıra; tüm sosyal medya hesaplarımın mesaj kutuları ve arama geçmişleri de dahil. Hatta bu ara suyunu çıkarıp, internete gizli moddan giriyorum. Peki neden böyle paranoyakça davranıyorum? Baksanız sıradan bir vatandaşım ama olur da telefonum çalınır veya beklenmeyen bir kaza sonucu ölürsem, aileme saçma sapan bir miras bırakmak istemiyorum. Gelelim bu konuyla ilgili anıma...
2-3 yıl önce İzmir'de yaşarken, bir cumartesi günü ofiste çalışıyordum. Daha doğrusu çalışmak değil de, daha çok salaklanmak diyelim. Açmışım Milliyet'in sitesini, "o manken ne giydi" minvalinde haberlere tıklıyor, göz banyosu yapıyorum. Patron 3 metre uzağımda, bilgisayarımın ekranını görmüyor. Aniden sallanmaya başladık. İşte o an, patronla göz göze geldik. Patron dile geldi:
- Yek, sallanıyor muyuz? + evet patron bey, birazcık. - binadan çıkmamız gerekmez mi? + Gerekir (geçmişi silmeye çalışıyor ama salak bilgisayar kilitlendi). - durdu galiba? + durdu.
Yudum ayçiçek yağı reklamındaki gibi hafifletir, ayakları yerden keser o sigara. Benim ise 14 yıldır uzak durduğum bir eylem. kasteddiiğim elbette sigara değil, din.
din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılması, dinin siyasete alet edilmemesi, kişinin inanç ve inançsızlık özgürlüğünü koruması açısından (eskiden) önemli bir ilkedir. Unutmadan, imam hatipler kapatılsın.
Kadınlık ölçütü, maddeten meme değil vajinadır. Manen ise vajina da değildir; ruhtur, yani histir. Büyük-küçük, var-yok önemli değil. Nasıl hissediyorsan öylesin.