Ruhumun Sokakları
kendi yalnızlığımın karanlık sokaklarında korka korka ilerliyorum bazen.. bazen öyle bir cesaret doluyor ki yüreğime.. bazen insan kendine bile şaşar ya, kendi potansiyelini gördüğü anlar olur.. hah!.. işte öyle anlar oluyor bazen içimde.. o anlarda koşa koşa gidiyorum sokaklara, sokakları.. düşünmeden sapıyorum aralara. oysa, bazen öyle ürkekleşiyor ki ruhum, bir ceylanın su içerken yaşadığı korkuyu yaşıyorum ansızın.. bir sızı oturuyor içime, kalkmıyor. kalkmıyor, beni de kaldırtmıyor masadan.
şerefe! yoksa illa ki vardır kedere..
bir adam konuşuyor. 30 larının ortasında. pis sakallı.
'çok mu salaksın çok mu kurnazsın aslanım?' diyor.. sarhoşum. cevap veremiyorum.. ertesi gün kendi yatağımdayım. dersi kaçırmışım. arkadaşım arıyor:
''gerizekalı neredeydin sen''
sınavı kaçırdığımı, dün gece çok içtiğimi anlatıyorum.. çok içiyorum. gereksiz bir şekilde çok… bu fazlalığa fazla geliyor bu alkol durumu. bıraktım dedikçe içiyorum. acılarımdan bir duvar örüyorum kendime.. geçilmez! kocaman bir geçilmez yazısı olan.. girilmez artık.. sikilmez bu hayat.. ötesine gidilmez, bu dakikadan sonrası zevke girer.. ne derseniz artık.. yorgun hisseden bir adamım ben. hukuk fakültesine geldiğim umutlarım yok artık.. saçım sakalım karma karışık.. umutlarım sönük.. ağzımda geceden kalma şarap tadı.. bazen oluyor böyle.. kendi gerçekliğimin peşinde koşarken sokak isimlerini unutuyorum.. kendi içimde kayboluyorum.. kendime kayboluyorum.. kendimde yok oluyorum. yok.
bazen de bazen öyle bir cesaret doluyor ki yüreğime kaybolsam dahi koşmaya devam ediyorum. yarını düşünmeden.. nedir bu lanetin cevabı? nedir günah, kimde günah?.. bendeki mi.. bendeki, boynu bükük bir masumiyet sadece.. cevabım çok net.. ''boynu bükük bir masumiyet''
bir adam konuşuyor. 30 larının sonunda. pis sakallı, esmer tenli.
''uyan'' diyor.. uyanıyorum. ne adamı tanıyorum, ne evi biliyorum.. ruhum sokaklarında kaybolduğumu anımsıyorum tekrar…garip bir korku doluyor içime. çok garip.. o heyecanı göremiyorum.. sonra, sonrası lafü güzaf..