ağlamak

Geçmişte de söyledim şimdi de; benim için en net ifadesi ruhun duş alma şeklidir...
Ruh tüm kirlerinden, pişmanlıklarından, ağır gelen her şeyden bu sayede kurtulur.

Ağlamak güzeldir diyor bak Sezeen ;
Ağlamak güzeldir
Süzülürken yaşlar gözünden sakin utanma
Ağlamak öfke delice nefret
Doruklarda aşk doyumsuz sevinç
Kahreden keder kısaca hayat
Ve nefesindir ve nefesindir
Ağlamak su gelip geçici dünyada
Her şeye rağmen var olmak demek
Ağlamak yaşayan binlerce duygu
İnsanca ve coşkulu güzel bir şeydir

Beynim yine sinyal verip duruyor. (bkz:yazmazsam olmaz)
Ağlayan bir kadının duymak istediği eeeen son şey, onun (bkz:güçlü) olduğudur !

Bir kişi tarafından yapıldığında insanımızca o kişiyi küçümsendiği, aciz gibi görüldüğü bir eylem. İnsanımız ağlamayı hep kötü bir şey olarak görmüştür. Gerçekten iyi bir ağlamak, insanı rahatlatır, sinir stresi alır götürür. Başlığı görünce en son ne zaman ağladığımı hatırlamaya çalıştım. Yaklaşık 9 yıl olmuş. Ağlamayı unutmak bu olsa gerekiyor.

Erkeklerin beceremediği eylemdir.

insanin duygularinin yas olup gozden akmasidir.

utanılacak bir şey olmayandır. yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer

bunu adeta spor haline getirmiş, ağlamayı sığınak bellemiş bünye oluşun dışında, bu noktaya gelmek bir çözülümdür, kişi için bir kilometre taşıdır.

içinde bulunulan çevreye karşı çizilmeye çalışılan imajın/etiketin dökülümüdür, insanın kendi oluşuna kapı aralamasıdır.

psikolojinin sikerim yapacağın işi demesidir. bir boşalımdır.

Harikulade Bir tarif yumağı da özdemir asaf'tan.

-I-

Ağlamak,
Unutmak kadar kolaydır inan.
Sevin ağlayabiliyorsan,
Sevin ağlıyorsan,
Gül ağlayabiliyorum diye,
Gül ağlıyorum, ağlıyorum diye.
Sana birşey yapamam
Ağlayamıyorsan...

-II-

Ağlamak,
Bazı acılarda yetmez,
Bazı ölümlere..

Örtüsüdür bazı acıların,
Örter, örtülmez,
Savunur bir süre.

Ağlayanlar sevinmeli,
Sevin ağlıyabiliyorsan,
Acılar art arda dinmeli..

Durur bir nöbetçi gibi,
Durur bir bekçi gibi,
Zamana gülmeli - gülmeli..

Sevin ağlayabiliyorsan.
Unutmanın kardeşidir ağlamak.
Uyur uyanır yatağında duyguların,
Düşüncenin kucağında, hep çocuktur
Ağlamak...