aşk acısı çekenlere tavsiyeler

sevdiğiniz kişiyi affedersiniz sıçarken düşünün. ama böyle ishal olmuş falan... o halini... mimiklerini... bir de alaturka tuvalet.

geçmedi mi? allah ıslah etsin.

bence eli değmişken beni de etsin.

DonanımHaber ölücülüğü. O hırs o mücadele o saplantı, o küçük zaferlerin hazzı, en deli aşklarda bile yok. Aşkmış acıymış, savaş alanı görmüş asker olgunluğu gibi önemsizleşiyor adeta.

Fakat unutmayın, DonanımHaber ölücülüğünü bırakmazsınız, sadece ara verirsiniz.

Bir insana karşı o kadar efsanevi duygular beslenmez. Bunu idrak etmek yeterli olacaktır. Kimse için yıpranmaya, erimeye, acizleşmeye gerek yok. O bir insan. Ve insan tırttır.

Aşk acısı konusunda doktora yapmış arkadaşların, bu konuda acemilere sunacağı öğütlerdir.

ileri zamanlarda çok güzel giriler yazılacak bir başlık. bir mecnun, ferhat, kerem gibi kişiler gelip bişey yazacağını ne kadar düşünmesem de, örneğin inci sözlük'ten "olumniyekabuletmiyo" gibi koca yürekli kişiler gelip bi şeyler yazsa fena mı olur!

bu arada; o acı geçmiyor, her gün hissedeceksiniz mecburen ama zamanla alışırsınız belki..

Borçlanın, vergi mükellefi olun, akp'li akrabalarızla sık sık görüşün. Bu tavsiyelerde ulvi ve mukaddes bir hikmet vardır.

Kendinizi sevmeye başlayın ama öyle bir sevin ki insanlar sizi güçlü sansın.Mutlu olduğunuz şeyleri yapın. Bol bol kitap okuyun film izleyin. Şarkılara eşlik etmeye çalışın. Yeni insanlar tanımak için farklı ortamlara girin. Hep o en sevdiğiniz çikolatadan olsun çantanızda. Bunlar aşk acısını unutturmaz. Destan yazsam yine unutturmaz. O kalbin ağrıması geceleri ağlayarak uyanmak,rüyanda gördüğün günün ertesinde nefesinin kesilmesi bunlar geçmez. Alışmazsın da varlığına alıştığın birinin yokluğuyla sınanmak yaşarken cehennem denilen yeri görmekle eşdeğer. “Ama unutma o da seni sevseydi gitmezdi o da sana aşkla baksaydı bırakmazdı.” Bu duymaktan en sıkıldığım iğrendiğim cümle ama sizin acınızı sizden başka kimse anlayamaz. Anlatmayın yorulursunuz.

gidin ve sevdiğiniz kişiyle birlikte olun. Çok zor olabilir ama asla imkansız değil. Eğer sevdiğiniz kişi ölmemişse.

Bunu yaparken acılarınız belki katlanarak artacaktır. İnanılmaz şeylerle karşılaşacaksınızdır. Ama sonunda her türlü istediğinizi alacaksınızdır. Karşınızdaki fethedilmeyi bekleyen, taş duvarları olan dev bir kale değil. O bir insan. Sizin gibi!

filmi de çekilen stephen king'in hayvan mezarlığı romanından bahsetmek isterim. ilgili mezara gömülenler geri döner, döner ama gelen kişi sizin bildiğiniz aradığınız kişi değildir artık. şair'in dediği gibi bir tel kopmuş ve bütün ahenk bozulmuştur aranızda. o çok özlediğiniz insanla tekrar birleşseniz bile aynı romandaki gibi birbirinize artık iki zombi'sinizdir. bu süreçte modern çağın torbacıları olan pstikaytrlar'a gitmek yerine kendinizi sevmeyi öneririm. ayrıldığınız kişi sizin anneniz değildi onun şefkatine muhtaç değilsiniz. yahut babanız da değildi ki onun otoritesi hayatınızda bir boşluğa yol açssın.

mutlaka bir yas süreci yaşanmalıdır. şair murathan mungan'ın da dediği gibi aşk acılarınıza yara bandı niyetine bedenler sararsanız mikrop kaparsınız. siz güzel hatıraların kıymetini kalbinde hisseden kocaman bir insansınız. geçecek bu günler.

Onları layık oldukları insanlara bırak ve asla arkana bakma.