bazı insanlar

bazı insanlar diğerlerinden daha yalnızdırlar. tamamen yalnız olan birinde açıkça davranış bozuklukları vardır. umutsuzluk ve düş kırıklığı onu hayattan bezdirmiş olabilir. böylece artık ''normal'' bir insan gibi davranamıyordur. normal insanlar başkalarıyla anlaşırlar. çünkü onlara ilgi duyarlar. bunu yaparlar çünkü; başka insanlara duydukları bu ilgi, onlara kendilerini iyi hissettirir..


zira bir insanın sadece kendi dünyasında hapis yaşaması, onu kaçınılmaz olarak ruhsal körelmeye yöneltir. birçok yalnız insanın kendi varoluşların da agorafobiye benzer bir şey vardır. küçük dünyalarını oldukça dar bir biçimde kurarlar. eğilmez ve bükülmez olurlar. dış etkilerden oldukça kötü şekilde etkilenirler. duygularını, hissettiklerini başkalarıyla kıyaslama olanağı bulamadıklarından, yani bu durumdan yoksun olduklarından, başkalarındaki ve kendilerindeki birçok şeyi yanlış değerlendirirler..

başka insanlarla iletişime geçme isteği ve başkası için kaygılanma, insanın kendi dar sınırlarından bir çıkış yoludur. sözlükler bunun için iyi birer fırsat verir bizlere. yalnızlığı gidermenin, kendin için ve başkaları için bir şeyler yapmak istemenin en iyi yolu, karşındakiler için bir şeyler yazmaktır. insanın kendi ruhu için önemlidir bu. ve bu bazı insanlar diğerlerinden iyi ki daha yalnızlar..

(bkz:Bazı insanlar bazen insanlar )

(bkz:George bernard shaw )

çok fakir.

Varlıkları, gökkuşağı görmüşcesine mutlu edebilen insanlar var. Anlamları küçükken etkilenilen ilk roman gibi, bedenleri ya da ruhları bize sırtını dönse de anlamları asla bırakmıyor bizi.

tikel bir ifadedir. eğer tümel olsaydı "bütün insanlar" diyebilirdik ya da tekil olsaydı "ayşe, fatma, hayriye" olurdu ama burada 'bazı' diye betimlendiği için tikel kavram olmaktadır. bu da mantık dersinin en temel konularından biridir.