bir insanı sahiplenmek

inanılmaz düşülecek bir hareket.
şöyle ki bu sahiplenmek benim gözümde birini kendin kadar düşünmek, sana bir şeyler katması, düşündüğünü hissetmek, konuşmaktan zevk almak, rahat ve samimi olmak, üzüldüğünde üzülmek gibi şeylerin olması olayı.
düşünsenize biri ile karşılaşıyorsunuz ve kendiniz kadar sahipleniyorsunuz hatta bazen o kadar sahipleniyorsunuz ki kaybedeceğinizi bile bile uzaklaşıyorsunuz.
tamamen ruh denge uyumu.
büyülü bir şey!

Bu sahiplenmek kelimesi hayli çirkin ve gereksiz bir ergenliğin oluşumudur.
Birini sevmek, sahiplenmek değildir.
Sahiplenmek, hiç kimsesi olmayan, savunmasiz ve aciz birini belirli imkanlar sunarak onu beslemek ve barındırmaktır.
Sen benimsin, geyiği farkli tabii.

Kedi köpek sahiplenmek ile karıştırılmadığı sürece mükemmel olabilir.

gün gelir korumak sakınmak için gerdiğiniz dallarınızdan şikayetçi olur çünkü güneşten beslenemiyordur. haklıdır kendince. ya da büyür ve kendisi ulaşır güneşe. feridun düzağaç özetlemiş :

"Kimse kimsenin her şeyi olamaz-mış
-Di'li geçmişten tek yaramsın sen"

ilişkide bir yılı geride bırakmadan yapılmaması gereken.

Bir insanı sahiplenmek ona her dediğinizi yaptıracaksınız anlamına gelmez. Kimi zaman mutluluğunu sahiplenirsiniz kimi zaman da mutsuzluğunu. Bu onun kişiliğini sahiplenmek değildir aksine ona değer vermek anlamına gelir. Mutluluğunu sahiplenirsiniz daha fazla mutlu olur, mutsuzluğunu sahiplenirsiniz daha az mutsuz olur ve bunlar sahiplenen kişiye de mutluluk verir. Ayrıca kim ister yanında her komutuna uyan insanı! Böyle bir sahiplik istiyorsanız köpek alın çok sadıklar hem yavruyken alırsanız istediğiniz komutu da öğretirsiniz!

sen kim köpek!bırakın o insan kendi özgürlüğünde yalnız hissedip nerdesin diye sızlansın.
Ama sahiplenmek hiç olmasın o kişi kendini sana ait hissetsin eğer bunu yapabildiyseniz zaten sahiplenmeni gereken hiç bir durum olmayacaktır.
eğer onu sahiplenmek istiyorsanız o zaten sizin olmamıştır demektir ayrıca sahiplenip yaptığı şeylere laf saydıracağınıza bir oyuncak alıp mutlu olmaya bakın.
ama yine de yerinde sahipleniceksin ki,karşındakinin nerde susacağını kalbinin neresinde bulunduğunu bilmesini isteyeceksin.

seveni de var, sevmeyeni de. kimisini boğar, kimisi o olmadan sevildiğini hissetmez. fakat abartıldığında sahiplenilen insana bıkkınlık veren duygudur. sahiplenen kişide kıskançlık duygusu genelde baskındır.

Sahiplenmek... hımmm sizce doğru kelime bu mu? Bir insana görünmez bir tasma takmak mı niyetiniz yoksa onu kendi özgür dünyasında sevebilmek mi?
Kelimelere takılıyoruz evet. Takılmayacak gibi değil ki!

"sahiplenin ama yapmak istediklerine karışmayın" diye de tavsiye verilmek istenen durum. insanların karıştırdıklar nokta sınırlar, beraberinde kişisel özgürlüğü getiriyor. bu ayrımı iyi anlamak gerekmekte.

Sevgiyle yapılır da muhatabına değerli olduğunu hissettirirse ne ala.
Ancak kıskançlığa döner de abuk subuk ithamlarla hayatı zindan etmeye varırsa o aşkın sonu pek de hayırlı olmaz genelde.

bir insanı sahiplenmek ne ya, evcil hayvan mı bu sahipleniliyor? insanın doğasına aykırıdır sahiplenme olgusu, insanları koruyup kollamak mümkündür ama evcil hayvan ya da eşya gibi sahiplenmek saçmalık.

(bkz:mal sahibi mülk sahibi hani bunun ilk sahibi)
(bkz:serbest çağrışım)

Evlenmek de yöntemlerinden biridir. Çok tanıdığım bu şekilde insan sahiplendiği oldu.

o insanı boğup sizden uzaklaşmasına neden olan olay. er ya da geç böyle oluyor. eh sahiplenmesen de olmuyor. gerçi bazen daha kıymete biniyorsun böyle. birgün sahiplenirsin umuduyla karşındaki seni sahipleniyor. ama ne zaman ki amacına ulaşıp elde ediyor, o zaman bütün büyü bozuluyor.

bu söz öbeğindeki "sahiplenme" sözcüğü, ister istemez başka çağrışımlara da yol açabildiğinden, beşeri ilişkilerde, benim kullanmaktan çok haz etmediğim bir kelimedir.hatta sadece insanlar değil, hayvanlar ile olan ilişkilerde bile "sahip" sözcüğünü kullanmayı pek sevmem.

aslında, hangi anlamda kullanılırsa kullanılsın, "sahiplenme" kavramı, iki veya daha fazla canlıyı gerektiren bir eylem bütünüdür. yani şayet bir insanı sahiplenmekten söz ediyorsanız, "sahip olan" ve "sahip olunan" gibi iki yönlü tarafı olan bir eylemden söz ediyorsunuzdur. her ne kadar bazıları sahiplenilmekten hoşlandığını söylese de, aslında karşı tarafın kendisine kol kanat germesi veya ilgi alakasını üst düzeyde tutmasından hoşnuttur. bunu sahiplenme olarak algılamak, sahiplik kavramının materyalist tarafını ne yazık ki ortadan kaldırmaz. insan sosyal bir varlıktır evet. lakin aynı zamanda irade kullanabilme yetisi de mevcuttur. yani bir başkası tarafından sahiplenilmeyi istemek, olaya bu açıdan bakınca, kendi iradesini başkasına teslim etme anlamına gelir ki, bunun, sağlıklı bir davranış olup olmadığı tartışmaya çok açıktır.

Karşılıklı hissedildiği zaman dünyanın en güzel duygusu iken tek taraflı olduğunda ise bir o kadar acı veren duygudur. Yaşanılan aşkın gerçekliğinin en güzel kanıtıdır. Daha da güzel olanı ise yanlış insanı sahiplenmemekten geçer.