eski sevgilinin kafada bitirildiği an

Sevdiğim bir özelliğim.
Beynimde gereksiz bilgileri barındırmıyorum sanırım.
Bitti dendiği anda. Doğum tarihi, ilk tanıştığımız gün, hatta soyadını bile unutuyorum bazen.
Bitti ise bitmiştir. Zorlamanın anlamı yok sanırım.
Bazıları, peşimden koşsun, bana yalvarsın ister.
Kusura bakmayın. O ben değilim.

kafada bitirecek bir sevgilim olmadığı için hiç yaşamadığım durum. ilişkilerim hep entertainment tadındaydı. ciddiyet eşiğine ulaşmadı, ulaşamadı, ulaşamamıştı, ulaşamıyordu... önümüzdeki ortamlara akacağız.

artık başka hedeflere ya da bu işlere pek meyilli değilseniz normal hayatınıza yönelme anıdır. işte bu andan sonra gün gelecek mükemmel olsa bile yeni giren birini kabul etmeyeceksiniz. eski sevgili de dahil başkalarına hiç bir şey hissetmeyecek ve hayatın asıl zevkli yönlerine yöneleceksiniz.

ve acıcık ucundan ama aslen alakasız bir olay.. 3 gün önce biriyle tanıştım. çok sarhoştum ve mayışmış bir halde bankta oturuyordum. bir kadın geçiyordu yanımdan hemen seslendim yanıma oturması için. oturdu ve sordu efendim diye. konuşmak istediğimi söyledim ve aklıma ne geldiyse konuştum. öyle düşünceli biriydi ki beni evime kadar bıraktı. tabi evime gitmeden önce dans ettik, bir ara sırtıma bindi hatta. alakasız yere samimi olduk. sonra ertesi gün beni aradı ben de bugüne müsait olacağımı söyledim ve buluştuk bugün. işin boku çıktı, fazlaca samimi olduk. eve geldim demin ve bunun bana hiç bir şey katmadığını fark ettim. olmuyor. bir kadınla sevgili düzeyinde görüşesim gelmiyor. bana göre değil zaten. hevesim de yok artık. telefonları açmayacağım. en sonunda sıkılır ve aramaz daha da umarım. sonuç olarak bir yerden sonra sıkıcı geliyor sevmek ve sevilmek. bitince sonsuza dek bitiyor galiba.

evet eski olmasına rağmen ''hala'' kafada, kalpte ya da bilimum uzuvlarda bitmemişse, yeterince eskimemiş sevgili olduğunu gösterir ama bu başka bir giri konusu. neyse.

aldığı hediyelere hissizce, hatta tebessüme varan bir surat ifadesiyle bakınılan andır. eskişehir'de aldığımız hayvan gibi bir kapak var, duvara asılı duruyor. boynumda kolyesi. arada sızıyla karışık bir sıcaklıkla karşılıyorum gölgesi silinen özlemini. ama bitti işte. iyi ya da kötü, bitiyor her şey. asıl buna mı üzülmeli yoksa?