Cemal süreya'nın dediği gibi; Tam unuttum derken; bir şarkı çalar,
Biri onun gibi güler,
Birisi parfümünü sıkıp onun gibi kokar,
Tüm unuttuğun boşa gider.
Biri onun gibi güler,
Birisi parfümünü sıkıp onun gibi kokar,
Tüm unuttuğun boşa gider.
insan unutandır ve unutmaya mahkum olandır
“zaman ilaç değil, insan unutkan.” diyorum ve arttırıyorum.
işin kötü yanı, kötü şeyleri hatırlarken unutup yenilerine yer açıyoruz, o kötü şeyler için. “o kadar da kötü değildi be?” diyoruz.
insan kötüyü unutmak ister çünkü. onunla, kötünün anısıyla yaşamak istemez. bu sebepledir işte o garip özlem/saygı, insanın götünden kan alan o eski tanıdıklara.
işin kötü yanı, kötü şeyleri hatırlarken unutup yenilerine yer açıyoruz, o kötü şeyler için. “o kadar da kötü değildi be?” diyoruz.
insan kötüyü unutmak ister çünkü. onunla, kötünün anısıyla yaşamak istemez. bu sebepledir işte o garip özlem/saygı, insanın götünden kan alan o eski tanıdıklara.