insanları kendinden uzaklaştıran kişi

hayatında olmasını istediği kişileri "sen bendensin gel, sen ebelendin çık." şeklinde ayıklayıp hayatını kendi renk anlayışına göre toz pembe hale getirmeye çalışan kişidir.

eğer insanın kendine saygısı, yaşadığı hayata da sevgisi varsa bunu yapması elzemdir. neticede hayat, kendi isteklerimizi ikinci plana atıp "hayır" demeyi beceremememiz için fazla kısa.

insanlardan umudu kesmiş kişidir. en azından bi ihtimal, şimdi türlü türlü insan var. hepsinin de kafasında bin türlü işlem dönüyor. dolayısıyla ne haltlar için yapıyor bilemem ama bir ihtimal böyle. biraz karamsar bir tip olmalı ama azıcık sarılsak eminim kendine gelir.

kendini insanlardan uzaklaştıran kişi de denebilir. 1 kez bile olsa insanların kötü, çirkin yüzlerini korkunç bi şekilde görmüşlerdir. kendimden biliyorum!
hep o mutlu, insan sevgisi dolu, birbirlerine karşı hep sevecen olarak bilinen toplumun bazı şartlarda ne kadar yargılamadan dışlayan, ne kadar acımasız, ne kadar aşağılayıcı olduğunu anlayan kişiler için insanları kendinden uzaklaştırmak veya seçici davranmak çok anlam kazanıyor..

hayatlarına girmek, güvenlerini kazanmak her ne kadar zor olsa da, girdikten sonra çıkmak da o kadar zor.
çoğu zaman gülüşleri gerçekçi ve içten gibi görünse de gözleri anlatır her şeyi.. onların gözleri mezar taşı gibidir.

kişinin psikolojik durumu ve çevresindeki insanlarla olan iletişiminin doğurduğu sonuç.

Son birkaç zamandır benim bu. Çevremdeki insanları uzaktan şöyle bir süzüyorum, hayatıma bu zamana kadar neler kattıklarını ve benden tam olarak neler götürdüklerini hızlıca gözümün önünden geçiriyorum, kalmaları gerekenlere olduğumdan daha sıcak davranıp gitmeleri gerekenleri hiçbir açıklama yapmadan sessize alıyorum. Bunu yaparak nasıl bir huzura erdiğimi anlatmaya gücüm yetmez.

Bu arada sözlük özelinde konuştuğum falan düşünülmesin, hiçbirimizin hayatı elbette sözlükten ibaret değil. Umarım yani.

“Kaliteli hayat” kisvesiyle bunu yapıyorsa kalitesini ispatlamış insandır. En azından gören gözlere.

Yani Yemezler.
Neden?

BaZı insanlar bunu dönem dönem yapıyor, sanki çevresindeki olaylar, insanlar ve şeyler tamamiyle kontrolü dışında gerçekleşiyormuş gibi. Sanki habersizce olmuş her şey.

Sen nesin o zaman la? Bu kadar kontrolsüz biriysen de hayatına herkesi alıyorsan, anılar biriktiriyorsan onlarla, yüzüne gülüyorsan ve sonra kontrolsüz bir kontrol manyağı olduğunu anımsayıp;

“ımm ya ben bi temizlik yapayım hayatımda” diye düşünüyorsan bu senin manyaklığından bihaber insanın suçu mu?

O dakikaya kadar kaliteli olan ama senin “o dakikan” dan sonra kalitesiz olan insanın suçu ne?

Ne olduğunu dahi anlamadan kıçına tekme atmak kolay da insanların, en azından “kaliteli yaşam” gibi bir sıçmık gölgesinde yapılmasa bu. En azından “kontrolsüz bir kontrol manyağıyım” ya da “böyleyim ben işte, malın teki” falan denilse eyvallah.

Temizlik yaptığını iddia ederken bile kirli davranmayın yani. O iki yüzlü temizliği Sikerler.