kaybedenler kulübü

serbest çağrışımı şaha kaldıran bir başlık. bir film.

(bkz:kaybedenler kulübü izleyip bazenli cümleler kurmak)
(bkz:kendi bunalımını yaratıp insanları sorumlu tutmak)
(bkz:zamanda ve mekanda bir adet israf olmak)

(bkz: kaybedenler kulübü tribi)

o kadar bohemiz ki ne bok yiyeceğimizi biz de şaşırdık filmi. beni değiştirme kızım klişesi, hayata dair aforizmalar vs vs.. daracık bir sosyal zümrenin first world problems kapmasında kaymak tadında dertleri.

bir dönemler kaan çaydamlı ve mete avunduk beraberliğiyle yapılan kent fm'deki bir radyo programı. çocukluk zamanlarımda vardı bu, tabii çok sonraları kayıtlardan, şuradan buradan dinleyip keyiflenmedik değil.

filminden sonra özellikle yurdum gencoları bir dönem bunun tribinden kolay kurtulamadı. çorum barlar sokağında kaybetmiş oldukları kadınları bağlanamıyor oluşlarına ve sikko giden hayatlarını alkolün ızdırabına dayandırsalar da aslında iş ondan çok farklıydı, neyse ki kim ulan bu erol egemen diye dibinizde biten tipler azaldı zamanla.

çok sigara içiyorsun dedi.
gözlerine baktım,
öyle güzeldiler ki !
bir sigara daha yaktım...

Filmi bir dönem kim lan bu erol egemen belasını başımıza sarmıştı. Şimdilerde pek ses yok.

filminden önce kısmen bilgim vardı. filmden sonra daha detaylı araştırıp mete ve kaan ile de iletişime geçmeye çalıştım. anlatılanları, kızlarla yatıp, sigara içmek ve " fuck yeah rock n roll baby " kalıbının dışında düşünce olarak kendime yakın buldum. daha doğrusu " benim bu yaşadıklarımı kimse yaşamıyor mu amk? derdimi anlayacak kimse yok mu? " diye düşünürken denk geldim ve etkilendim. bu sevinçle bir süre yaşadım.

zamanla bu özellikle radyo yayınlarına başlamaları gibi popülist davranışlara girmeleri hatta internet üzerinden yaptıkları yayınları ücretli yapmaları gibi fantastik durumlardan sonra biraz soğudum fakat tamamen silmedim.

sonra bir şekilde internet üzerinden yayınlarına devam ettiler ve bu yayına bağlanan dinleyiciler de popülist ve etki altında kalarak gerzekçe konuşunca biraz daha soğudum.

sonra yayını bitirdiler. bar açtılar. eyvallah gittim. desteğim olsun dedim. bu popülist davranış rahatsız etse de gittim.

bir süre sonra ise " ankaradaki sikindirik bir barın bodrum katında oluşan üniversiteyi yeni kazanmış ergenlerin oluşturduğu boş akımı " desteklemesi tamamen soğuttu. evet hala saygım var fakat gözümdeki seviyelerini bitirdiler.

ha tabi bu benim eyyorlamam.

sıcak yataklarında kaybedenleri oynayanlara izleyip izleyip, malbayım yak yak diye ziyan cümleler kurdurtan film.
neyse ki bitti o furya.