hatırladığım en eski kaybolma anısı bir hastane bahçesinde gerçekleşmişti. yanımda kuzenimle ağaçların arasında daire çizip süs havuzunun oraya çıkıp duruyorduk. derken kaybolduk, onun ağlamaları, dikenlerden çizilmiş dizlerimle kendimizi huzurevi bahçesi gibi bir yerde buluverdik. bu sefer de artık oradan çıkamama korkusuna yakalanmıştım çınarlı yolun sonunda amcamı görene dek.
kaybolmak
Ekseriyetle yaptığım şey. Bilmediğim bir ülkede, şehirde her yeri görmek istemek gibi bir huyum olduğundan bütün sokaklara dalarım.hatta İtalya'da sokak diye adamların bahçesine dalıp 1 saat fotoğraf çekmiştim. Mevzuyu anladığımda götüm götüm kaçmıştım. İspanya'daki kayboluşum çok pisti onu anlatmaya yorulurum. Sizin gibi çevre düzenlemecinin amk bu arada. Çizgi film gibi ne olduğunu anlamamıştım.
"bir insanın önündeki bütün yollar yürünebilir ise o insan kaybolmuştur"
ismet özel
ismet özel
(bkz:yolunu kaybetmek)