ölüm korkusu

avni
düşündüğünü sanarak dünyadaki canlılar pramidinin en üst basamağına kendini uygun gören homo sapiensin en çaresiz olduğu olgulardan biri. onurlu bir şekilde ölmektense sürünerek yaşamayı göze alan bu canlı türünün mantıklı olduğu da söylenemez. mantıken her canlı öncelikle sağ kalmayı hedefler bu doğru fakat eğer homo sapiens türü diğerlerinden üstün olduğunu savında ve nasılsa öleceğini biliyorsa neden bu kaygı, neden bu korku. öldükten sonra dirileceğine inananlar anlaşılabilir belki. ne ki ölümden sonraki hayata inananlar bilinçli olarak korkarlar ölümden, çünkü günahlarının ağırlığı altında ezilirler...

monster degree
Bende yerini an itibarıyla ölme isteğine bırakmış his.

Yarın İstanbul'a gitmek için tüm hazırlıkları yaptım. Yarın için izin formumu doldurdum, uçak biletimi aldım, para iadesiz otel rezervasyonum da tamamdı. Paraları Leyla'ya bastım da bastım, sadece beş adet kendini bilmez göt yüzünden İstanbul'da katılacağım eğitim iptal oldu! Arkadaşım ben İzmir'deyim ve önümdeki her engele tekmeler savura savura kendimi eğitim tarihine uydurarak katılacağımı taahhüt ediyorum, eğitimin olacağı yer kıçlarının dibinde olan şımarık çocukları prigrimlirini iydirimidikliri için eğitime iki gün kala katılımlarını topluca iptal ediyorlar! Üstelik bu eğitim, çalıştıkları kurumlar tarafından kendilerine zorunlu tutulmuş fakat benim ise sadece hobi olarak yaptığım uğraşta zevkimi tatmin edecekken!

Neyse ki dünya çapında profesyonelliğiyle nam salmış bir kurumun eğitimiydi de beni mağdur etmediler. Yaptığım onca masrafa karşılık birkaç ay sonrası için tarihi yeniden planlanacak olan eğitimde tüm masraflarımı karşılayacaklarını söylediler.

Neyse, bugün de günlüğüm olarak kullanmak için bu başlığı seçmiş oldum. Özetle gergin ve insanların vurdumduymazlıklarına karşı öfkeliyim!
siz hepiniz ben tek
Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber...
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?
Öleceğiz müjdeler olsun, müjdeler olsun!
Ölümü de öldüren Rabbe secdeler olsun!

Kapı kapı, yolun son kapısı ölümse;
Her kapıda ağlayıp o kapıda gülümse!
O demde ki, perdeler kalkar, perdeler iner,
Azrail'e hoş geldin, diyebilmek de hüner...

O dem çocuklar gibi sevinçten zıplar mısın?
Toprağın altındaki saklambaçta var mısın?
Ölüm ölene bayram, bayrama sevinmek var;
Oh ne güzel, bayramda tahta ata binmek var!

Ufka bakarlar; ölüm uzakta mı uzakta...
Ve tabut bekler, suya inmek için kızakta...
Sultan olmak dilersen, tacı, sorgucu, unut!
Zafer araban senin, gıcırtılı bir tabut!

nfk