sarılmak

bence bir türlü sarılma var, o da birbirlerine özlem duyan ruhların sarılışı. bir zamanlar ruhlar çok güçlüydü yeryüzünde; o kadar ki, mutlulukları tanrıları korkutmaya başlamıştı. her bir ruh çifti bir tanrıyı korkutmaya adanmış gibiydi. tanrılar bunun üzerine düşündüler ve bu ruhları ayırmaya karar verdiler. ancak bu sayede bu lanetli korkudan kurtulabilirlerdi. böylece mutlu ruhlar ayrıldılar birbirlerinden; tanrısal bir mutsuzluk hakim oldu yeryüzüne. işte bu vaktinde ayrılan ruhların sarılışı mümkün bence sadece.

aslında sarılmak bir çekişmedir, ama sadece tanrısal mutsuzluğa karşı, onunla yapılan bir çekişme. onu bu mücadeleden kurtarıp kendi başına var olmasını isterdim aslında...

İki insanın kollarını açıp birbirine dolanma işlemine denir.

Dolanmak isteyen varsa "yorumla" kısmından dürtsün, müsait bir zamanda dolanabiliriz.

Şuan Benden uzakta olan kız arkadaşımı kollarıma alıp yapmak istediğim eylem. Eğer özlediğiniz bir insanı haftalar sonra görüyorsanız hasret kaldığınız bir durum. Uzak mesafe ilişkisi zor azizim Ama imkansız değil.

Bilimsel olarak stresi azalttığı, mutluluğu kolaylaştırdığı, güven hissini taze tuttuğu böylece metabolizma üzerindeki yükü azalttığı söylenir.

Bunun dışında, özlem giderme sarılması var ki belki de en güzeli bu oluyor. İçindeki boşluğu doldurmak istercesine bastırıyorsun kendine özlediğini.

başka birisine veya bir şeye kollarını dolamak. kediye sarılmak, yastığa sarılmak...

Yerine zamanına ve kişisine göre değişen,sevgi gösterisi.
Bazen kelimelerin anlatamayacağı anlamlar yükler..Dosta sevgiliye aile üyelerine en çok yakışan eylem. kucaklaşmak. Zor durumda, sevindiğinde, özlediğinde, karşılaşmalarda, vedalarda tamamlayıcı bir hareket.
Bilimsel olarak insan vücuduna oksitosin salgıladığı, mutluluk ve güven hissi verdiği, kan basıncını düşürdüğü açıklanmıştır. Stresi, depresyonu ve diğer psikolojik düzensizlikleri tedavi etmek içinde "kucaklama terapisi" yapılmaktadır.

neden bu kadar önem arz ettiğini algılayamadığım olgu. hayır sanırsın ki herkesler bir koala bir sarılma furyasıdır almış başını gidiyor. anlayın artık şunu sarılmakla değil savaşmakla yol alacağız.

Öğreneli bir, iki yıl oldu.

Gerçekten güzel hissettiren bir şey. Hele ki sarıldığınız kişi ile ortak duygular paylaşıyorsanız. Birbirinizi anlıyor ve benzer şeyler hissediyorsanız sarılmak paha biçilemez.

Bundan birkaç sene önce hiçkimseye sarılamazdım. İnsanlar bana sarılırdı ben sopa gibi kollarım yanda dururdum. Bunun bir sorun olduğunu bilmeme rağmen aşmakta zorluk çekiyordum. En samimi olduğum insanlar bana oldukça içten duygularla sarıldıklarında maksimum ellerimi sırtlarına koyuyordum. Herhangi birini kollarımla sarıp kucaklaşmam imkansızdı neredeyse. Sonra ne olduysa birlikte olduğum kadınla bunu aştım. Diğer insanlara da sarılabilmeye başladım ve böyle çok daha mutluyum.

Sarılmayı gereksiz duygu ifadesi olarak görürdüm. Hiçbir duygumu dışavurmadığım gibi insanlara karşı olan sevgimi de dışavurmazdım hiçbir zaman. Yani hissettiğim her şeyin gizli kalması gerektiğine şartlanmış gibiydim. Bunun sebebini bilmiyorum çocukluğumda ne çeşit bir travma yaşadığımı da bilmiyorum. Ama duygularını belli etmenin sanki bi acziyet olduğuna inanıyor gibiydim ömrüm boyunca. Halbuki şuan duygularını içine atmak zayıflık yaratır diye düşünüyorum.

Yaparken sarıldığınız insanın kalp atışlarını göğsünüzde, nefesini boynunuzda hissettiğiniz eylem.

Kimseyle bundan daha yakın olamazsınız.

Tüm acıları iki kaburga arasında sıkıştırarak yok etme eylemidir.

zenginsozluk.com/foto

iki kol vasıtasıyla olmuyor esasen. İki benlik yazısız bir sözleşmeyle bütünleşmeye çalışırken Elde edilen sonucun pek de “başarı” olmaması sonucu biraz da, sevilen kişiye özlem bitmiyor, sarılmak iyi de hissettirse, yetmiyor...

çoğu kez bir mucize gibi, enerji aktarması ya da azaltması gibi. hislerin karşı tarafa aktarma yöntemi. sarılan insan iyi insandır.