Özgür gibi hissedersin. belki de o küçücük başın içerisindeki beynin, daha o yaşlarda adını hiç duymadığı bir hormonu, serotonini salgılıyor olur. Çünkü o an için dört duvarın içerisinde bilmem kaç kişiyle bulunman gerekirken sen, içerisinde ders işlenen sınflarda yankılanan öğretmenlerin sesleri dışında başka sesin olmadığı koridorlarda yürürsün. Tebeşiri alır, sınıfa doğru yürürsün. Tam kapıyı açacakken içeriden arkadaşlarının kahkaha sesleri gelir. Kaçırmış olursun, sen de orada o gülen kişilerle gülebilecekken bir tebeşir uğruna elin kapının kolunda öylece kalırsın. Hayat işte.
tebeşir almak için dersten çıkmak
Öğretmenin genelde favori öğrencisini yolladığı aktivite. Sınıfın en başarılı ve öğretmenin en sevdiği en önde oturan öğrencisi müdür yardımcısının odasına tebeşir almaya gönderilir.
gece gece akla gelip gülümseten anılardan...
hayattaki güzel anlardan biri.
ah çocukluk ah.
ah çocukluk ah.