türkiye'den siktir olup gitmek

Önceleri gereksiz milliyetçilik kasıp reddettiğim fakat son zamanlarda bir an önce gerçekleştirmek istediğim olay.
Ben sıradan bir insanım. Ortalama 70-80 yıllık bir ömrüm var. Kaldı ki bunun son zamanlarında muhtemelen hastalıklarla mücadele edip kısmi bir özgürlüğe sahip olacağım. Yani önümde dolu dolu yaşayabilme imkanım olan 40 yıl var ve ben bu süreyi sevdiğim insanlarla birlikte kendimi güvende ve mutlu hissettiğim bir yerde yaşamak istiyorum.
Olaya aşırı derecede hedonist ve bencil bakıyor gibi görünebilirim ama kimse huzurlu olmak için bulunduğum yeri terk etmek istemem yüzünden beni suçlamasın lütfen

Bizlere dayatılandır. Bunun üzerinde durmayacağım. Çoğu insan, 'hayır hiçkimse dayatmıyor kendi isteğim bu' da diyebilir varsın desinler.

Ben de gitmeyi düşünüyorum. Gider miyim bilmiyorum. Yani temelli gider miyim...? Bir yandan diyorsun ki, sahip olduğun şeylere daha fazla değer veren, sana daha insanca yaklaşacakları, kendini daha güvende hissedeceğin bir yere git ve orada sürdür hayatını...

Ama diğer yandan da, dört bir yanı işgal edilmiş, sokakta üç kişi yanyana yürüyünce ingiliz askerleri tarafından önünün kesildiği, kendi vatanında fransızların kimlik kontrolü yaptığı bir ülkede senin atan siktir olup gitmek yerine kalıp savaşmış, kimsenin idrak edemediği bir savaşı kazanmış. Hem de sırf senin için yapmış bütün bunları. Her şeyin üstüne de, ölmeden hemen önce, kurduğu bu imkansız ülkeyi ve vatanın bütünlüğünü alenen sana emanet etmiş. Diyorsun.

İdrak etmenin bile hayli efor istediği kadar zor bir durumda imkansızı başaran, sana özgürce nefes alacağın bir vatanı emanet eden bir adama rağmen gitmek, vatana ihanet olmasa da emanete hıyanet olur.

Götü zora gelince kaçmayı tercih eden nesiller olmamız,
Elbette ki kendi isteğimiz değildir diye düşünüyorum.
Bunun kaçmak olmadığını iddia etmekse kendini aklamanın yolunu arayan beynimizin savunma mekanizmasının bir oyunu. Kimse boşuna inkar etmesin bu düpedüz, götü dara gelince kaçmaktır.

Ne kadar sıkıntılı günlerden geçsek de bırakın da " burada doğduk , burada ölelim "
Şehir değiştirdiğinde bile " nerdeyim lan ben " diyen bünye , bir başka memleketi kaldırmaz.
Onlar da zaten bizi kaldırmaz. Taş yerinde ağırdır.

türkiye'den siktir olup gitmek. evet.
her yıl daha da kötüye giden ülkeyi terketmek. çocuklarım için yaban ellere gitmek. öyle kolay da olmuyor ha. para lazım, bir tanıdık şart. ama kafaya koydum. çocuklarımın geleceği için bunu yapacağım. para da hazır her şey de hazır. türkiye'den siktir olup gidecegim. bir daha dönmemek üzere.

bu konuda bazı ikilemler var ya da benim ikilemlerim var.

türkiye'nin içinde bulunduğu şartları kendine uygun bulmayan, hem ekonomik hem de sosyal anlamda diğer ülkeleri kendine uygun bulan birinin gitmek istemesine edecek tek kelamımız yok ama yok işte bu ülkede yaşanmaz, insanları şerefsiz, hayat pahalı ve benzeri şeylerle yaşadığımız ülkeye hakaret edilmesine ben sinir oluyorum ve o zaman bir dakika durma siktir git diyorum. tabi ülkeden siktir olup gitmek istiyorum diyene diyorum. bence kabul edilebilir bir şey değil. yani gittiğiniz yerle ilgili türlü türlü hayalleriniz olabilir ama emin olun o iş öyle değil. çok büyük hayal kırıklığı yaşayan insanlar gördüm.

her neyse gitmek isteyen gitsin, alsın bavulunu soluğu yollarda alsın ama bu ülkede yaşanmaz diyerek kendince haklı sebepler ararken ülkeyi ve insanları gömmesin.

sinirlenen insan cümlesi.
Boşuna sinirlenmesin gidemeyiz olum biz.
Başka yerde yaşayamayız lan.
Tavanın içindeki yumurtaya ekmek bana insanlar, 2 tane çubukla yemek yemeye alışabilir mi?
İkinci sınıf vatandaş olamayı kabul edebilir mi?
Dostlarından ailelen den, arkadaşlarından uzaklarda Leyla ile Mecnun ya da Kardeş Payı izleyip seninle gülebilecek birinin olmaması nedir bilir misin sen?