ununu eleyip eleğini asmak

benim derdim elekle, sıkı sıkı yapıştım ona belki biraz daha un gelir de elerim.
eleğin kasnağı hayatsa eğer sıkı sıkı yapışırım ona, değil paslı çiviye asmak sarılırım ona.
bir de bu sözün yaş yetmiş iş bitmiş versiyonu var. o eskidendi. şimdi devletleri 70'likler yönetiyor. bahçeli bile yetmişini aştı.

Türk dil kurumu'nda; belirlenen önemli işi yapıp artık yapacak bir işi olmayan anlamında ifade ediliyor. Günümüzde farklı fakat kısmen benzer bir durumda, yani evlenmek ile de tabir edilir. Başım bağlı mesajı verilir gizliden gizliye. Un elenmiş, elek duvara asılmış, görev tamamdır. Bu noktada eleğe dair; her gün öpülüp alna sürülen ve asılı durduğu çivisi paslanan elek iki kısımdır şeklinde açıklama yapmayacağım. Benim derdim unla...

Unun elekten geçemeyen kısmına "kepek" derler bizim oralarda ve kepek ekmeğinin çok sağlıklı olduğu da söylenegelir. Bu itibarla ekmek yapılacak un elenmezse daha iyi olur kanaatindeyim. Diğer taraftan Eleğin kalite ve kalibresi de mühim pek tabi.
Ha deyim mi? Bana göre "her nesil kendi kitabını yazar." manasını da içinde barındırır.