kombiwankenobi

programı bilemiyorum ama gecenin geç saatlerinde bu programın daha sonra yorumcularının oluştuğu bir programa şahit oluyorum. aman yarabbi. semih denen bir birey var allah düşmanımın başına vermesin ve nolur allahım beni öyle insanlarla karşılaştırma. ne gıcık herif. uf.

dönüp dolaşıp kendimi burada buluyorum şeytan tüyü müdür nedir

geleli bir sene kadar oldu eski miyim neyim bilmiyorum ama bana da birkaç sözlükten(2) davet, teklif geldi. peki ben ne yaptım? tabii ki sözlüklere üye oldum ama burayı da bırakmadım. sadece akmayan bir sol frame olduğundan dolayı yazdıklarım azaldı. neticede buraya da başka bir sözlükten gelen bir davet vesilesiyle üye olmuştum. bu döngü böyle sürer gider ancak ufak minicik birazcık tefecik önem verilmesi gerekiyor. şimdilik bu kadar. teşekkürler.

zenginsozluk.com/foto

bir de karalahana sarması vardır unutmayalım. şu aralar yeni tanıştım kendisiyle dünkü flörtümüzün ardından bugün tencere dibi ile sözlenmeyi düşünüyorum.

hazirana kadar sabredelim diyorum ben. belki yılın ilk yarısı olan bütün bu puştlukları yılın diğer altı ayı bertaraf eder de rahat bir oh çekeriz. yaz gelir çiçekler açar biz yine neşelenir dertleniriz.

Benim içim daralıyor. Kimseye güvenmeye güvenmeye kendim de güvenilmez olacağım diye endişenlenmeye bile başladım. Hiç olmadığım kadar kıskanç ve alınganım. Neler oluyor hiç anlamış değilim.

kaç gündür evde olmanın bana verdiği yetki ile artık düşüne düşüne kendimi şizofrene çevireceğim. duvarlar bir süre konuşuyormuş gerçekten. şikayetçi miyim? kesinlikle hayır. her fırsatta keşke evde olsam diyen biri olarak kendime şikayeti hak görmüyorum ancak bazı düşünceler artık beynimi kemiriyor. daha kötüsü bu düşüncülerin doğru olduğunu da biliyorum. of. çok zor işler.

Böyle az bir şey cesaretim olsa tüm çevremdeki tüm insanların içine sıçacağım. Hepsini yok sayacağım. Çok az cesaretim olsa ah. Öyle bir rahatlayacağım ki. Yüz yüze veya aramayla konuştuklarım yetiyor. Zaten Tüm sosyal medyayı da yerin dibine sokacağım. Son beş.

Hiç beklemediğim insanlardan hiç beklemediğim ilgiyi, alakayı, sevgiyi görmeye başladım. Ayarlarım zıpladı. Hayırlara vesile olsun

edit : geliyor, hissediyorum

Akşam oldu gün kavuştu sessizce
Dedi güzel ayrılık vardı bize
Uzakta bir baykuş öttü gül bahçemde diken bitti
Seher vakti bir güzele vuruldum

İnsan hayatında çok ötedir. İnsan hayatının çok ötesidir. Benim sahip olduğum yakın arkadaş bir elin parmağını geçmez. Hatta belki bulmaz bile. Bugün oturduk bu şanslı kişiyle. Yalnız sohbet etme fırsatı bulduk. Özlediğim için sinirlenmiştim ve genelde sevdiklerime daha çok sinirlenirim. Dedim ki “zaten sahip olduğum iki üç kişiden birisin. arkadaş edinmiyorum. neden bu uzak durma çaban” kendisinin de cevabı aynı oldu. Bilemiyorum ama bu beni mutlu etti. En azından sorunları böyle yüz yüze konuşmak, birbirimizi uyarmak, hiçbir şey gizlememek, paylaşmak ama sonuna kadar paylaşmak çok çok mutlu etti beni. Bir tek güven problemi var ancak bu galiba hayatımda her zaman kalacak. En yakın arkadaşlarım tek tane değil. Hepsinin değeri bir kalbimde. Bugün daha iyi anladım.

Baş ağrısı olabiliyor. Bazenleri mikrofonundan dolayı kulaküstü kulaklığım ile birlikte gözlüğü taktığımda yanlardan baskı olduğu için baş ağrısı yapabiliyor. Çözümü bulamadım

aziz dostum.

ellerimde sabahtan beri hissettiğim soğuktur. artık mayısa kadar ısınmaz bu küçük, yamuk parmaklar.

Burçların etkisi mi havaların rengi mi bilmiyorum ama her şeye alınır oldum şu sıralar kardeşimin mesajıma geç dönmesinden, sabah arkadaşımın bekletmesine kadar. Kimsenin hiçbir hareketine tahammülüm kalmadı. Bunun tam tersi ise sadece bir kişiye anlatasım var bir şeyleri. Ne anlatacağım bilmiyorum ama rahatlayacağımı biliyorum. Öyle ki deli gibi buluşacağım günü bekliyorum. Şu sözlükler olmasa işim yaş. İyice duvarlar kalacak.

İçimin bir tarafında bir sıkıntı diğer tarafında bir rahatlık var sözlük. Ah ulan şu kasım, aralıklar beni tüketiyor, karıştırıyor.

aydınlık ortamlarda uyuyanlara hiç anlam veremiyorum. gece uykusu bambaşka bir şey. şu aralar öyle güzel uyuyorum ki. gerçi dün gece rüyamda bir şeylerden korkmuş olacağım ki elimi yumruk şeklinde sıkmışım avucumun içi yara olmuş bir miktar ama olsun. gün sonunda sabah programı için gerekli kişilere mesajlarımı attıktan hemen sonra uykuya dalıyorum. bu rahatlığı umarım uzun süre yaşarım. uyanık kalmayın. tavsiyedir.

bugün kahve içip sohbet ederken aslında bazı söylediğim şeyleri kendime itiraf ediyormuş gibi hissettim. mesela kimseye güvenmediğimi mesela kimseyi aslında tam olarak tanımadığımı bir şeyler anlatırken kendim daha yeni anladım. arkadaşlarım evliliklerini planlarken ben kendimi evlilik ile değil mutlu olarak düşündüm.
eleştirdim. eleştirmeyi bile konduramadığım kişileri eleştirdim. eleştirdim ve haklıydım. her şey için şükrediyorum ama kafamda hep herkesten uzaklaşmak herkesten kaçmak var. belki de rahatlık batıyor diyeceğim ama içim çok sıkılıyor kendime.
hayatımda ilk kez bir hedefim var. ilkbaharda harekete geçeceğim. bu sefer galiba olacak. hatta çok güzel olacak. yaza da güzel planlarım güzel turlarım güzel yollarım var bakalım.
neyse umarım bu entry silinmez de ikibinyirmi yazı buralara gelip ekrana biramı tokuştururum.

peki külliyenin ve milletin bundan haberi var mı?

eskiden olsa hiç umursamazdım ama şimdi bu boku yiyen kişileri gözümde küçültüp minicik yapıp ayağım ile eziyorum. o kadar ki umurumda olmuyorlar gün geçtikçe. ha bir de sessize alıyorum. duymayanı duymuyorum.

Kimler aldıysa bulup sakın geri getirmeyin
Beni kimler sorduysa sizi görüp gülüp gitti deyin

İnsan en sevdiğinden bile gün geliyor soğuyor. Kimse için kendinizi kaybetmeyin. Çünkü vakti gelince başkalarına kalplerini yoranlar sizin için kılınızı kıpırdatmıyor.