Sözlükten kadın düşürme yolunda atılabilecek dev bir adım. Şirin oğlan çocuğu olarak yetiştirilmiş bir neslin sisteme bir başkaldırısı gibi bir şey bu. Kesinlikle destekliyorum. Madem sevişmiyoruz, neden sevişmiyoruz amk?
Konunun buraya gelmesini ne yazık ki ben de istemezdim ama konu buradan çok nadir gidiyor. (Freud falan filan...) Neyse demek istediğim şu ki, aslında bizi büyüten bütün ahlaki sütunların göbeğine balyozla dalmak istiyorum. Konumuz bu değil ama şu an özel bir durumum var. Sinirliyim. Sinirliyken ne dediğimi bilemeyebiliyorum. Ne yapacağımı da. Dolayısıyla sözlüğe gelerek bulduğum ilk başlığa akıtmak istedim içimde dolaşan pisliğin bir kısmını.
Zincirleri koparıp, hala bağlıymışcasına kolları arkada tutmaya çalışmak hakikatten zincirli olarak çareler aramaktan daha zor ve dayanılmaz. Kendini her an bir kaosun içerisinde bulmamak adına doğru anın ve doğru hamlenin gözlerinin önünde olabildiğince canlanmasını beklemek zorundasın... Şu an hangi başlığa yazdığımı bile unuttum. şu yazıyı "söylemek istediklerim" olarak ilgili başlığa aktaracak arkadaşa iki çeyrek altın vadediyor ve siktir olup gidiyorum.
Gitmeden önce: Öfke kontrolü konusunda ne denediysem başarılı olamadım. ciddi anlamda dış kaynaklı bir psikolojik desteğe ihtiyacım var. bu da buraya özeleştirel bir not olarak düşülsün ki uzun zamandır farkında olduğum bu psikolojik problemi herhangi bir yere kaydetmiş ve aktif olarak kendisiyle uğraşmış da değilim. Yine de kayıtlara geçsin, Kendi başıma üstesinden gelemediğim tek sorunum sanırım bu.
Konunun buraya gelmesini ne yazık ki ben de istemezdim ama konu buradan çok nadir gidiyor. (Freud falan filan...) Neyse demek istediğim şu ki, aslında bizi büyüten bütün ahlaki sütunların göbeğine balyozla dalmak istiyorum. Konumuz bu değil ama şu an özel bir durumum var. Sinirliyim. Sinirliyken ne dediğimi bilemeyebiliyorum. Ne yapacağımı da. Dolayısıyla sözlüğe gelerek bulduğum ilk başlığa akıtmak istedim içimde dolaşan pisliğin bir kısmını.
Zincirleri koparıp, hala bağlıymışcasına kolları arkada tutmaya çalışmak hakikatten zincirli olarak çareler aramaktan daha zor ve dayanılmaz. Kendini her an bir kaosun içerisinde bulmamak adına doğru anın ve doğru hamlenin gözlerinin önünde olabildiğince canlanmasını beklemek zorundasın... Şu an hangi başlığa yazdığımı bile unuttum. şu yazıyı "söylemek istediklerim" olarak ilgili başlığa aktaracak arkadaşa iki çeyrek altın vadediyor ve siktir olup gidiyorum.
Gitmeden önce: Öfke kontrolü konusunda ne denediysem başarılı olamadım. ciddi anlamda dış kaynaklı bir psikolojik desteğe ihtiyacım var. bu da buraya özeleştirel bir not olarak düşülsün ki uzun zamandır farkında olduğum bu psikolojik problemi herhangi bir yere kaydetmiş ve aktif olarak kendisiyle uğraşmış da değilim. Yine de kayıtlara geçsin, Kendi başıma üstesinden gelemediğim tek sorunum sanırım bu.
