30 yaş sendromu

21 yaşında olduğum halde 9 sene sonra 30 olacağım aklıma geldikçe bu sendromu yaşıyorum. yıllar nedir ki bir bakmışsın 30 olmuşsun. depresyona giriyorum ey sözlük.

her insan evladının hissetmesi mümkün olandır. 20li yaşlara kadar her şey normal seyrinde gider, her yıl normal bir yıl kadardır, birden her ne olursa kendini 30da bulursun ve o aralıkta geçen 10 yıl hızlandırılmış bir Charlie Chaplin sahnesi gibidir. hele bir de evlilik çocuk falan gibi haltları yersen kafadan 20 sene kayıp. sonrası zaten "ben gençken var ya" ile başlayan malum hikaye.

30'larında kadınları gözlemlediğim zaman genel portre olarak şu çıkıyor. resmen tez konusu.

zenginsozluk.com/foto

29 yıldır pek yaşlanmayan yüzüm bu sene yaşlandı.bu bile tribe girmek için yeter.alkolü bıraktım bu yüzden ben.sırada sigara var.

30 yaşa kadar yaşanan sendromlarla karşılaştırıldığında hafiftir. kabullenmişlik, boşvermişlik ve mahalle baskısı ile büyük ihtimal hayatınızı kurmuşsunuzdur. bu hayatı kabul edip iş-evlilik-çocuk modunda ilerlerseniz hiç sendrom yaşamıyorsunuz. sistemin çarklarından biri olmak çok güzel.

Daha 2 yıl olmasına rağmen ölmezsen gireceğim için şimdiden canımı sıkan sendrom.

Çok kötü bir sendromu var. Çok kötü.

7 yıl sonra girmiş olacağım 30 yaşımda, yaşamak istemediğim sendrom. iyiyim ben böyle ya... şu an muz yerken entry giriyorum.

edit: niye böyle bir ayrıntı verdim bilmiyorum. komik hissettim kendimi...
edit: 6 yıl 4 ay sonra.
edit: bkz.