askerlik anıları

Erkeklerin bir araya geldiklerinde anlattıkları anılardır. Hiç bitmez.

artık sırf bu anıları duymamak için askerden yeni gelen arkadaşlarımla 1 yıl görüşmeme kararı aldım. öyle gına getirten bir durum ki, yaşayan bilir...

Henüz sahip olmadığım yaklaşık 2 ay sonra yavaş yavaş biriktirmeye başlayacağım anılar

18 ay yapılan askerliğin 36 yılda anlatılıp bitirilememesidir.
En büyük özelliği de geçmişten bugüne herkesin askerliğini komando ve özel kuvvet personeli olarak yapmasıdır.
Zaten tsk'da geri hizmet diye bir birlik hiç olmamıştır.

sokakta görsen selam dahi vermeyeceğin insanlarla aynı atmosferde bulunduğun ortamdır. alnını karışlayacağın tip sırf senden önce askere geldi diye sana emir verebilir. belki hayattaki ilk, tek ve son ayrıcalığı odur.

kavga etsen askerlik sonuçta kim suçlu diye bakılmaz. iki taraf da suçludur.

aslında çok güzel bir ortam olabilir. piyango kime çıkarsa...

eskiden sokakta görsen selam dahi vermeyeceğin adam selam vermeyi öğretir.bir sürü şey yaşarsınız iyi kötü ironiniz güçlenir.anılar öyledir.çünkü sınıf ayrımı yoktur.tamam ast üst ilişkisi var bu ayrı da.sınıfsız toplumdur mikro olarak.ben bir tek askerdeyken kendimi özgür hissettim.hiç bir şeyi sorgulamamayı hem de sorgulamayı öğretir.döndükten sonra fiziksel ve mental olarak inanılmaz dönersiniz.kıymete binersiniz.her şeyi yapabileceğinizi falan sanırsın.o da bir kaç ay sürer.sivil hayat askerlikten daha zordur.doğuda çatışmada yapmadıysanız.askerlik güzel bir tiyatrodur.bir anıdır.ama sonra gerçek hayat adamı doğduğuna pişman eder eğer dönünce aslında sizi bekleyen bir hayat yoksa.çünkü askerde amaçsızlık diye bir şey yok.durmak diye bir şey de yok.çok farazi veya çok önemli bir şey de olsa hep bir amacınız hep bir hareket vardır.bu da sizi makine gibi çevik hale getirir.

anlatan ve o anıları paylaşan diğer insanlar için güzel şeyler olduğuna çok eminim. ancak başlayınca bitmiyor be abi, rakı masasında özellikle ''kerim çavuş'un gazinoya girişini hatırlıyor musun lan haahha'' gibi cümleler diğer insanlar tarafından paylaşılmıyorsa duralım abi bence. herkesin ortak anısı olmak zorunda da değil elbette ama mal gibi izliyoruz sadece. bir de gülüyoruz gibi yapıyoruz falan. no.

hayattaki en kamuflajlı anılardır. askerlik disiplindir, intizamdır. askerlik insana bir şeyler öğretir elbette. fakat tüm hayatını askerde öğrenen veya öğrendiğini sanan, tüm birikimi orda çektirdiği bazukalı fotoğraflarını arkadaşlarına göstermekten ibaret olan, vasıfsızın önde gidenidir.

Mesela kimse ben patates soydum, yemek yaptım demez. Herkes silahşördür, efsanedir.
Helikopterden helikoptere atlarken şarjör değişenler bile var.
(bkz:Hı hı çok inandık)