internette tanışılan kişiyle ilk buluşma

Benim gelenler açısından birkaç hayalkırıklığım sonrası, hayalkırıklığı yaratmayacak kadar “kendim” olmaya başladığım iştir.
Ancak birkaç çok özel insanı asla es geçemem. Asla.
2.5 yıllık sevgilimle internette tanışmıştım. beni ben yapan insanla internette tanışmıştım.
Öcü değil, kısmet/nasip bazı şeyler, oluyor bazen.
Edit:ekleme.

hiç yapmadığım eylem. nasıl bir olay merak ediyorum. geçen yıl bu zamanlar tinder'dan bir kızla tanıştım. whatsapp'tan konuştuk uzun süre. ara sıra arıyordum konuşuyorduk. fakat iş buluşmaya varmadı. bitti gitti...

Çok aldım ben bu riski.

Ölene kadar unutmayacağım insanı, hayatımın aşkını da içeriyor bu tanımlama; katil olmama ramak bırakan yaratığı da.

Aynı şekilde beni tanıdıklarına bin pişman olan insanlar da bırakmışımdır arkamda elbet. Eee, dangozluklarına doymasınlar onlar da. yazdıklarından yola çıkarak birine aşık olmak ha? Olmasalarmış bana ne? Beter olsunlar!

Risk almanın sözlük anlamı da bu değil mi zaten? Öyle ya da böyle iyi ki almışım.

internetten tanışma işi bana biraz asosyal bir eylem gibi geliyor. ben hiç yapmadım mesela böyle bir işi, hiç ihtiyaç duymadım. ihtiyaç duyana saygı duyuyorum diyeceğim politik bir ifadeden başka bir anlam ifade etmeyecek. yani sosyal olunduğunda, insanların arasına karışınca netten sevgili bulmaya gerek kalmıyor. hem yüz yüze tanışınca acabaların çoğu kendiliğinden ortadan kalkıyor.

yani kimseyi gömmek için yazmadım bunları, fazla vurmazsanız sevinirim.

internet üzerinden tanıştıklarımla buluşma noktasına kadar gelmediğim için daha önce hiç yapmadığım eylem. Ama eğer bir gün olur da yaparsam bir şey olmaz diye düşünüyorum. Sonuçta buluşacak kadar sohbetinden ve kendinden hoşlandıysam sorun yok demektir

Grup tanismasi seklinde oldugunda asla sikinti yasamadigim eylem.
Bulusma icerigi arkadaslik babinda ise ayni rahatligim devam eder.
Yurumeler sonucu kararlastirilan bir bulusma ise de fazlasiyla heyecan tasirim efem. Zira utangaclik denilen kavram bunyemde fazlasiyla mevcut.
(bkz:ay ben gulerim)

etrafımdaki insanlarla dahi randevu sistemiyle görüştüğüm ve hayata hep geç kaldığımdan ve yetişemediğim için bu hiç mümkün olmadı. yaklaşık 10 yıllık katılımcı sözlük hayatımda hiç kimse ile tanışmadım yüz yüze. hatta sözlük içinde genel olarak anonim olma taraftarıydım bu sayede daha özgün ve rahat yazabiliyordum.
lakin, geçen yıl elazığ ilinde yazan yazarların olduğunu duymamla beraber tanıştığım 2 kişi oldu. ve ikisini de iyi ki tanımışım dedim. (elazığ ve yazarlık ha? seni tanımak isterim yiğidim)

yeni insanlar tanımak her zaman keyifli ve güzeldir, her insan birer kitap gibidir farklı şeyler öğretir sana...
gerçekten bol vakti olup daha çok insanlarla tanışan kişilere özenmiyor değilim.
hayat tecrübeler, yenilikler ve insanın insana kattıklarıyla güzel!

tabi insanlarla tanışırken, gerçekten insanlık süzgecinden geçirdikten sonra yapın bunu.

Yabancı dizi izlemeye başladığım lise başlarında Doctor Who dizisi ilgimi çekmiş, bir yandan modern sezonlarında güncele gelmeye çalışırken bir yandan da o diziye ait yerel bir Facebook grubu olan Doctor Who Türkiye Hayran Grubu'da (hâlen aynı adda mı yaşıyor mu emin değilim) takılıyordum. O grupta bir kız dikkatimi çekmişti. Pek sosyal ve girişken biri olmadığım hâlde öylesine arkadaşlık isteği yollamıştım. Kabul etmişti. 1,5 yıl boyunca ben ona yazdım, o bana yazdı (hatta ileriye yönelik konuşmalar falan da yapmıştık) derken bu grupta bir grup arkadaşın düzenlediği buluşmalardan birinde İstanbul Bakırköy'de buluşmuştuk. İlk yüz yüze buluşmamız ne iyi ne kötü geçti denebilirdi. Bunun doğum gününde de aynı o grup arkadaşla toplanıp doğum gününü kutlayıp akşamleyin de annesiyle karşılıklı türk kahvesini içtiğimi hatırlıyorum. Gel zaman git zaman buna bir ara sürpriz yapmak istemiştim. Evine gittiğimde civardaki alışveriş merkezinde buluşacağımızı söylemişti. Gittikten sonra geçen yarım saat sonrası buna mesaj atmıştım. Yabancı bir numara bana hasta olduğuyla ilgili mesaj atmıştı. Annesi sanarak geçmiş olsun dileklerimi ilettiğimi hatırlıyorum. Akşamleyin konuşma arasında mesaj atan numaranın annesi olup olmadığını sorduğumda annesi olmadığını söylemişti. Kim olduğunu sorunca söylememişti. (Tabii bundan sonra bir erkek olduğunu öğrenmiştim) Geçen 1,5 yılda bana güvenmediğini sorunca da güvenmediğini söylemişti. Ben de bu yüzden ilişkimizi noktalamıştım. Bu tür ilk buluşmalarda ilk ve son deneyimim bu olmuştu denebilir.

hafif gerginlikle birlikte içinde bir miktar heyecan da barındırır. görüp görüștüğüm, görmeden görüștüğüm insanların hiçbirinden de pișman olmadım. iyi ki tanıșmıșım dediğim bir sürü insan var. günlük hayatta asla tanıșamayacağım insanalrı hayatıma katan net ortamına da teșekkürü borç bilirim