Hayır için veririm kanımı
kan bağışı
18-68 yaş arasındaki en az 50 kg olan sağlıklı bireylerden erkeklerin 3 ayda bir, kadınların 4 ayda 1 yapabildikleri ve 450 ml (net anlaşılabilmesi için 330 ml'lik kutu kola örneği verilebilir) verebildikleri bir bağış türüdür. Bu kanlar alındıktan sonra aids'e karşı anti-hiv testi, hepatit c sarılığına karşı anti-hcv testi, b sarılığına karşı hbsag testi, sifilize (frengi) ve kan grubu testleri yapılmaktadır.
Bağışçıları onurlandırmak amacıyla bağışlarının 10'uncusunda bronz madalya, 25'incisinde gümüş madalya, 35'incisinde altın madalya verilirken 45'incisinde plaket takdim edilmektedir. Bu madalyalar Hazine Müsteşarlığı Darphane ve Damga Matbaası Genel Müdürlüğü tarafından yaptırılmakta, altın madalyalar 14 ayar, gümüş madalyalar 925 ayar olup her ikisi de 11 gramdır ve Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü verilerine göre madalyalardaki altın oranı yüzde 55, gümüş oranı 86'dır.[K]
Bağışçıları onurlandırmak amacıyla bağışlarının 10'uncusunda bronz madalya, 25'incisinde gümüş madalya, 35'incisinde altın madalya verilirken 45'incisinde plaket takdim edilmektedir. Bu madalyalar Hazine Müsteşarlığı Darphane ve Damga Matbaası Genel Müdürlüğü tarafından yaptırılmakta, altın madalyalar 14 ayar, gümüş madalyalar 925 ayar olup her ikisi de 11 gramdır ve Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü verilerine göre madalyalardaki altın oranı yüzde 55, gümüş oranı 86'dır.[K]
2007 yılından beri düzenli olarak yaptığım eylem. Kan, trombodit ve granülosit bağışçısıyım. Lazım olursa dursun burada; AB rh(+)
benim için artık "korkunçlu" bir eylemdir. durun lan saldırmayın hemen.
hep sövdüm saydım. ulan o kadar kan alıyorlar ama acil bir hasta gelirse kan deposundan temin edip ardından hasta yakınından o aktardıkları kanın cinsinden bulmalarını söylüyorlar. kan, kan ile ödeniyor yani. o depodaki kanlar ise öylece bekliyor. olası bir felakette ihtiyaç olur diye.
kime faydası voaaar!
son birkaç yıldır aklımda. organ bağışı yapmayı düşünen biri olarak neden kan bağışı da yapmayayım ki' diyorum ama vaktim bir türlü olmuyor diyerek kendimi kandırıyormuşum. dün bir sebepten ötürü kan grubumu öğrenmek için(bu yaşıma geldim halen öğrenemedim lan) evime en yakın hastane olan gata ya gittim. günümün 25 saati doluydu. hemen kan grubumu öğrenip defolup gitmem gerekiyordu. saat 10buçukta hastaneye vardım. kan bankasına yönlendirdiler. vardım indim b2 katına. dedim kan grubumu bilmeyen sığırın tekiyim kan grubumu öğrenmek için geldim. kan grubu için test yapmıyoruz, eğer kan bağışı yaparsanız kan grubunuz için de test yapabiliriz' dediler. kısa sürerse neden olmasın? en fazla 1 saatimi alacağını söylediler. dedim bağışlayayım o zaman. formu verdiler doldurdum. gittim doktor onayını da aldım ve tuvalete diyerek sigara içmeye çıktım. sigarayı gömer gömmez aşağıya indim ve uzandım o vip sedye çakması koltuğa.
çok mutluydum. cidden. yıllardır yapmak istediğim bir şeyi yapıyordum. kan bağışlıyordum ulan. çıkan kan beni bir anlığına ürpertse de yaslandım ve karşıyı keserken aniden gözlerim kararmaya başladı. git gide kararıyordu hayat ve hemşire sordu, iyi misin? diye. değilim! yanıma koştular hemen. başka ne hissediyorsun? kulaklarım çınlıyor! dedim. bilincim varla yok arası. açık bilinç ile yapılan beyin ameliyatı gibi sürekli nereden geliyorsun? adın ne? gibi sorular soruyorlardı o sırada. yaklaşık 1 dakikaya kadar normale döndüm. kan alımını durdurmuşlardı.
formu verirken sormuşlardı. kahvaltı yapmıştım. fakat 3 saat uyumuş olduğumu da söylemiş olmam gerekiyormuş. ayrıca içeri girmeden önce içtiğim sigaranın etkisi de büyükmüş. 2 saate yakın yatırdıktan sonra doktorun yanına götürüp 30 dakika kadar beklettiler. bilincimi kontrol etmek için midir nedir sorular eşliğinde karşılıklı sohbet ettik beraber. bak bu işin güzel kısmıydı. yaşanan kriz sonrası kusmam ise işin en acılı kısmıydı
dün ve bugün fena bir bitkinlik vardı. 100 metre yürüsem başım dönüyor. korkuyorum artık kendimden.
çok istiyordum. kan vermek güzel şey. ama bir daha vereceğimi sanmıyorum. asla. çünkü korkunç bir fobi oluştu. olur da bir gün parmağım felan kesilip kanayacak olursa korkudan bayılabilirim.
vay anasını lan sözlük!
hep sövdüm saydım. ulan o kadar kan alıyorlar ama acil bir hasta gelirse kan deposundan temin edip ardından hasta yakınından o aktardıkları kanın cinsinden bulmalarını söylüyorlar. kan, kan ile ödeniyor yani. o depodaki kanlar ise öylece bekliyor. olası bir felakette ihtiyaç olur diye.
kime faydası voaaar!
son birkaç yıldır aklımda. organ bağışı yapmayı düşünen biri olarak neden kan bağışı da yapmayayım ki' diyorum ama vaktim bir türlü olmuyor diyerek kendimi kandırıyormuşum. dün bir sebepten ötürü kan grubumu öğrenmek için(bu yaşıma geldim halen öğrenemedim lan) evime en yakın hastane olan gata ya gittim. günümün 25 saati doluydu. hemen kan grubumu öğrenip defolup gitmem gerekiyordu. saat 10buçukta hastaneye vardım. kan bankasına yönlendirdiler. vardım indim b2 katına. dedim kan grubumu bilmeyen sığırın tekiyim kan grubumu öğrenmek için geldim. kan grubu için test yapmıyoruz, eğer kan bağışı yaparsanız kan grubunuz için de test yapabiliriz' dediler. kısa sürerse neden olmasın? en fazla 1 saatimi alacağını söylediler. dedim bağışlayayım o zaman. formu verdiler doldurdum. gittim doktor onayını da aldım ve tuvalete diyerek sigara içmeye çıktım. sigarayı gömer gömmez aşağıya indim ve uzandım o vip sedye çakması koltuğa.
çok mutluydum. cidden. yıllardır yapmak istediğim bir şeyi yapıyordum. kan bağışlıyordum ulan. çıkan kan beni bir anlığına ürpertse de yaslandım ve karşıyı keserken aniden gözlerim kararmaya başladı. git gide kararıyordu hayat ve hemşire sordu, iyi misin? diye. değilim! yanıma koştular hemen. başka ne hissediyorsun? kulaklarım çınlıyor! dedim. bilincim varla yok arası. açık bilinç ile yapılan beyin ameliyatı gibi sürekli nereden geliyorsun? adın ne? gibi sorular soruyorlardı o sırada. yaklaşık 1 dakikaya kadar normale döndüm. kan alımını durdurmuşlardı.
formu verirken sormuşlardı. kahvaltı yapmıştım. fakat 3 saat uyumuş olduğumu da söylemiş olmam gerekiyormuş. ayrıca içeri girmeden önce içtiğim sigaranın etkisi de büyükmüş. 2 saate yakın yatırdıktan sonra doktorun yanına götürüp 30 dakika kadar beklettiler. bilincimi kontrol etmek için midir nedir sorular eşliğinde karşılıklı sohbet ettik beraber. bak bu işin güzel kısmıydı. yaşanan kriz sonrası kusmam ise işin en acılı kısmıydı
dün ve bugün fena bir bitkinlik vardı. 100 metre yürüsem başım dönüyor. korkuyorum artık kendimden.
çok istiyordum. kan vermek güzel şey. ama bir daha vereceğimi sanmıyorum. asla. çünkü korkunç bir fobi oluştu. olur da bir gün parmağım felan kesilip kanayacak olursa korkudan bayılabilirim.
vay anasını lan sözlük!
Kan bağışında genelde aferez olarak katıldığım bağış türüdür.
insanlık görevi. kızılay kan toplama merkezlerinde veya şehir merkezlerinin çeşitli yerlerine kurulan çadırlarda bu işlem gerçekleştirilebilir. hastanelerin kan merkezlerine isminizi yazdırıp gönüllü kan bağışçısı olabilirsiniz. ben kızılay'a vermek yerine hastaneye isim yazdırmayı tercih ettim. acil durumlarda sizi arıyorlar.
Bu saatte bile veriyorum. Maşallah kan bağışı, kitap bağışı her türlü bağış var. Gönlümü de bağışlayacağım adaylarımı merakla bekliyorum. *kıps*
1 tüp kan verince bile bayılmasam, düzenli olarak yapmak istediğim işlem.
Sosyal sorumluluktur, önem arz eder.
Daha sağlıklı bir beden için, hayat kurtarmak için verin efendim.
Daha sağlıklı bir beden için, hayat kurtarmak için verin efendim.
Benim gibi zor bulunan bir kan grubuna (AB RH negatif) sahipseniz eğer daha fazla önem arz etmektedir.
Sağlık açısından hiçbir manisi bulunmayan kişilerin düzenli olarak yapması gereken insanlık. Özellikle de kan grupları nadir bulunanlardan olanlar için büyük görev.
Sonrasında yaşanan baş dönmesinin kan eksikliğinden mi yoksa birkaç insanın hayatına dokunacak olduğunu bilmenin mutluluğundan mı olduğuna yıllardır karar verebilmiş değilim.
Sonrasında yaşanan baş dönmesinin kan eksikliğinden mi yoksa birkaç insanın hayatına dokunacak olduğunu bilmenin mutluluğundan mı olduğuna yıllardır karar verebilmiş değilim.