mustafa hakkında herşey

çoğu güzel yerli yapımlar için istemsizce hep efsane bir film mottosunu yapıştırırım lakin "aklımı kaçırmamak için aklımı çıkardım" repliği ve mor ve ötesi'nin bir derdim var eserinin vücut bulmuş haliyle, bu film için dolu kere dolu şeklinde harikuladeydi diyebilirim.

tekrar tekrar izlenesi yapımlardandır.

filmin son sahnesi çok başka..
*
kafasına silah dayanan fikret sigarasından derin bir nefes çektikten sonra ağlalamaklı bir şekilde:
-''çok yalnız kalacağım abi burda be.. baksana koca orman. ben bi başıma. 'ölüp gidicen' diycen ama, ne bilim işte insan şe ediyo..''
fikret ateş böceklerini görür.
-''şunlara bak abi.. ne güzeller... ateş böceği mı bunlar? ben ömrümde ilk defa görüyom bunları.. daha önce çok duydum da.. tabi.. orman ya burası..vay mübarekler..şunların güzelliğine bak be abi..''
mustafa orayı terk eder.
fikret: ''abi''..
fikret, tedirgin bir şekilde bir nefes daha çeker sigarasından.
fikret: ''mustafa abi?... abi?..abi''..

televizyonda defalarca denk gelip de her defasında aynı merak ve heyecanla seyrettiğim sürükleyici ve farklı bir senaryoya sahip film.

psikolojik farklı bir film, ilk izlediğimde derinden etkilenip mustafa adında olan arkadaşlarıma bu şekilde sesleniyordum. ben seslenirken bile her şey kısmını ayırarak sesleniyordum.
bu olmadı dostum, olmadı.