sonunun nereye çıktığı meçhul bir durum.
ölüm
Hayatın bir kuralıdır, hayatın kuralı olmayan ise ölünün arkasından konuşulmasıdır.
Nasıl ki, yaşam varsa ölüm de vardır. Acı ve tatlının birleşimi olarak düşünebiliriz bunu. Bir yanda acılar, diğer yanda üzüntüler...
İnsan ölümü idrak edince içi rahatlıyor yoksa çekilecek gibi değil... Mantık kurallarına göre düşünüp biraz soğuk kanlı olmak gerekiyor.
Nasıl ki, yaşam varsa ölüm de vardır. Acı ve tatlının birleşimi olarak düşünebiliriz bunu. Bir yanda acılar, diğer yanda üzüntüler...
İnsan ölümü idrak edince içi rahatlıyor yoksa çekilecek gibi değil... Mantık kurallarına göre düşünüp biraz soğuk kanlı olmak gerekiyor.
kapımı çalmasını sabırsızlıkla beklediğim olay.
Kosloca evrende azicik ömrü olan ufak noktalarız. biz evrende kayboluşuz. bir gün gelecek nüfus kayıtlarınızdan başka yaşadığınıza dair hiçbir delil kalmayacak. isminiz başkasına verilecek. oynadığınız sokaklar yaşadığınıza şahitlik etmeyecek. nasılki yokluktan geldiyseniz yokluğa gideceksiniz. bilgeliğin insan hayatına getirdiği tek farkındalık herşeyin ötesinde olan tek şey şu "boşunalık"
Sonsuzluğa açılan pencere
canlı olmanın bir amacı ya da en azından bir nedeni olmalı. amacı yok olma kaygısı nedeni de hiç var olmama sanrısı.
ölümdür şu gencecik fidanın altında kendi kendisiyle bekleşen. yaralı martılar gelir, büyük albatroslar gider. anka kuşunun kızı içlenir; çekmediği nefeslerden birini bırakır havaya. nerededir, kim bilir? öpülmemiş ayakları ne kadar yorgun? takatten düşmüşün yolu hepsinden uzun. fidan yaralı, inliyor duymasını bilene.
ölümdür şu gencecik fidanın altında kendi kendisiyle bekleşen. yaralı martılar gelir, büyük albatroslar gider. anka kuşunun kızı içlenir; çekmediği nefeslerden birini bırakır havaya. nerededir, kim bilir? öpülmemiş ayakları ne kadar yorgun? takatten düşmüşün yolu hepsinden uzun. fidan yaralı, inliyor duymasını bilene.
Bir son değil bir kapıdır. Ruhta ki sekizinci çakradır, açıldığı takdirde üstün güce ve üstün bir bilince sahip olursunuz fakat bunun bedeli olarak bedensel yaşamınız son bulur. Ruh ve bilinç ise evrende ait oldukları yere giderler. Ruh ve bilinç sonsuzdur, kozmosa aittirler beden ise geçici bir kabuktur bir yaşam süresi vardır.
Hicbir canlinin yasamadan bilemeyecegi bir gercek
Şuan yaşadığım durmadan,farkı olmayan durumdur.
Yaşayan her canlı için nihai bir sondur. Sonrası hiçlik, başladığın boşluğa geri dönmek...
Ölümden korkmak bana çok yersiz geliyor sonuçta olacak olanı korkuyla beklemenin hiçbir manası yok. İnsanlığın çoğunluğu için de durum böyledir diye düşünüyorum ama yaşarken birazının ölmesi işte o bambaşka bir acıdır. İnsanın sevdiklerinden biri ölünce onunla birlikte bir parçası ölüyor bence. Her kayıpla bir uzvun yok oluyor sanki. Çok garip, ona toprak atıyorlar ama gömülen sen oluyorsun...
Ölümden korkmak bana çok yersiz geliyor sonuçta olacak olanı korkuyla beklemenin hiçbir manası yok. İnsanlığın çoğunluğu için de durum böyledir diye düşünüyorum ama yaşarken birazının ölmesi işte o bambaşka bir acıdır. İnsanın sevdiklerinden biri ölünce onunla birlikte bir parçası ölüyor bence. Her kayıpla bir uzvun yok oluyor sanki. Çok garip, ona toprak atıyorlar ama gömülen sen oluyorsun...
çaresi olmayan ve elbet bir gün yaşanacak şey.
"şey" dedim çünkü gerçekten öyle bir belirsizlik ve gerçekten bu yaşamda hiç kimseyi kırmaya ve ertelemeye değmez.
"şey" dedim çünkü gerçekten öyle bir belirsizlik ve gerçekten bu yaşamda hiç kimseyi kırmaya ve ertelemeye değmez.
