confessions

ontolojik sancilarimin merhemi

1. nesil Yazar - melek gibi

  1. toplam entry 1315
  2. takipçi 54
  3. puan 41037

marcel proust

ontolojik sancilarimin merhemi
Fransız romancı, deneme yazarı ve eleştirmen.

'uzaktan izliyorum. yanına geldiğimde beni tanımıyorsun artık. sarhoşluk ya da küçümseme. gözlerin beyaz eldivenli bir garsonu arıyor beni başından savmak için. kitaplarında hala o aynı kırgın adamı buldukça mutlu oluyorum.''

saygı

ontolojik sancilarimin merhemi
sözde vardır hep. pratikte havada kalıyor. tam bilindik şekilde gelişiyor o saygı çünkü. ufak, tedirgin adımlarla geliyor. tedirginlik arttıkça adımlar da büyüyor. ama buna rağmen varacağı yere varmıyor. hiç varmayacak, zenon'un oku gibi.

güven

ontolojik sancilarimin merhemi
uzayımız. şöyle söyleyeyim: eğer çayı şekerli içiyorsan, şekeri çayın yanında bırakmazsın içine atarsın, somut varlığını makro düzeyde yok edersin. geriye sadece tadı kalır güven ve diğerleri de böyle onu dile pelesenk edip konuşmamalıyız, tadını bırakalım yeter.

kibir

ontolojik sancilarimin merhemi
Büyüklenme. alt ve üst limitte de ego ile beraber. fazla alçakgönüllü olmak aynı şey. eski deyiş fazla tevazu kibirdendir der zaten. mesele egodan (kibir) kaçmak yada onu öldürmek değil. onu kontrol etmek. dengede tutmak. zoru seçmek budur. egosunun gösterdiği yola atlayıp aslında ona zulmettiğinin farkında olmayan birine o kadar kolayı seçmiştir ki ego ve id ikisini birlikte kapının önüne bir köpek gibi bağlanmaya talip olanların seçtiği zorluğu anlatmak namümkündür.

kötü

ontolojik sancilarimin merhemi
Bed. insan kötü bildiği bir şeyden uzak durması için sadece aklının yetilerine güvenemez. sigara içen birinin ne kadar aklına yatarsa yatsın tüm zararları içmeye devam edecektir, kuvve-i gadabiyye yani itme yetisi bir bakıma öfke yetisidir, akla yardımcı olmalıdır. insanın içinde 5 duyu daha var. şimdilerde bunlara dürtü diyenler var. desinler ben sadece gülüyorum. inancın rasyonel bir şey olmadığına inanan adamlara laf anlatmak kadar zor kötülüğün tarifi.

mutluluk

ontolojik sancilarimin merhemi
mutlu olmak denen şeyin belli kesin bir tanımı yok; toplumun kabul ettiği kıstasları kabul ediyoruz. dışarıdan çökmüş görünüyorum, ama çok mutluyum, kimse bilmiyor örneğin. çirkinin mutluluğu gibi bu. bizler toplumun kabul ettiği mutluluk normlarıyla yaşamaya devam ederiz. böylesi daha güvenli çünkü. mutluluğun, 0'ın kendisi olmadığına ikna edebilir çoğu insanı. hepsi +1 sanıyor ya mutluluğu; +1'i varsayan -1'i varsayamıyor. yaman şartlanma.

yalnız kalmak

ontolojik sancilarimin merhemi
İnsanların çoğu yalnız kalmayı bilmiyor. peki neden? bunun toplumsal değerlere kadar uzanan nedenleri de var. kendimize zaman ayırmayı sessiz bir ortamda yalnız kalıp düşünmeye biraz uzak bir toplumuz. herkes alt alta üst üste. ve de yalnız kalmak isteyen ve kendini keşfetmek, düşünmek isteyen birine de o kadar saygı gösteremiyoruz. bu da bizim sevgi anlayışımızı etkiliyor. iletişim ne kadar sıklaşırsa o kadar da kalitesizleşiyor tatmin vermiyor. bir insan 7/24 biriyle vakit geçiremez. her an birinin yanında olmak ne varsa paylaşmak onun hayatını tamamen doldurmaya çalışmak bana göre sevgi değil..
22 /