zengin itiraf

Pek fazla arkadaşlık kurmayan, bundan memnun olan ve arkadaşa ihtiyacı olmayan, kendi halinde sessiz sakin birisiydim. Bunun verdiği rahatlığı çok seviyordum.

Ardından girdiğim bir ortamda tesadüfen bir arkadaş edindim. Ve bu öyle bir illet haline geldi ki artık bunalma derecesini de aştı. Çok farklı bir boyuta getirdi beni.

Her gün birlikte yemek yiyoruz. Yan yana oturuyoruz. Sürekli dibimde. Eve gideceğim dediğimde sen yoksun ben de gideyim diyor, gitmediğimde hep dibimde. Geç kaldığımda hep arıyor. Hep mesaj atıyor. Geç kaldığımda arama beni, mesaj atma dememe rağmen arıyor, yazıyor. Sosyal uygulama kullanınca hep yazıyor. Kısacası hep dibimde! Kabus gibi. Hep yanımda!

Pekâlâ çok iyi birisi. İyi anlaşıyoruz vs. Ama birisiyle sürekli dip dibe olmak, hep yan yana olmak o kadar boğucu ki bazen yalnız kalmak istiyorum ama buna müsaade etmiyor. Bunu ona dolaylı yollardan anlatmaya çalışıyorum ama anlamıyor. Açık açık söylesem kalbi çok kırılacak ve en ufak bir şeyde ağlayan, aşırı duygusal birisi. Buna katlanmıyorum. Sürekli yanımda. Sürekli... Sürekli.. sürekli yan yanayız. Artık ben ağlayacağım. Birisi duysun sesimi. Nolursun...

Sadece biraz nefes almak istiyorum. Kendi halimde kalmak, kendimle baş başa olmak istiyorum. Boğuluyorum. Ve buna alışık değilim.

Ben eskisi gibi olmak istiyorum.

Arkadaşım, sınırını bilmeyen, düşüncesiz birisi.

kafamda belirlediğim bir konu hakkında uzun bir entry gireceğim ama bunun için dingin bir ruh haline ihtiyacım var. çünkü uzun yazmak için, ihtiyacım olan yegane şey bu.

İtirafların ciddi olması gerekiyor mu bilmiyorum ama içimden geçenleri döksem olur mu diye bi deneyelim.

Bi ortamda aşırı dikkat çeken birini gördüğümde kıskanabilirim ve bazen tokatlamak isterim.

Bonus kafa dediğimiz saç modeline sahip biri olduğunda arkasından gizlice yaklaşıp saç kesme makinesiyle saçının tam ortasından tren yolu yapmak isterim.

Küçük memeleri daha çok seviyorum, en fazla b cup olmalı. İdeal oran.

Aklıma daha fazla gelmedi, geldikçe yazarım ve gerçek bir itiraf bulduğumda belki yazarım.

az evvel bir fitilin ateşlemesi sonucu 6 ay önce yazdığım yazıyı okudum. bu yazıyı yazarken ağlıyordum, şimdi okuduğumda tekrar gözlerimi doldurmayı başardı. kendi kendimin ağzına sıçtım resmen.




"aşkım,

ne telefonunu ezberledim beni terk ettiğinde aramamak için, ne herhangi bir sosyal mecradan ulaşabilecek bir yol bıraktım kendime.

sen benim beşiktaş sokaklarını ezberleme sebebimsin. sen benim içimde daha önce hiç çıkmayan bir hissi ortaya çıkaran kişisin. sen hayatımda topu topu 1 ay kalıp, bana bir ömürlük yaşama sebebi veren kişisin.

hiçbir koku senin kadar bağlamadı kendine, hiçbir insan gözü bu kadar baktırmadı kendine. hiç bu kadar göz yaşı dökmedi bu gözler senden başka biri için.

sen, her gece yatağa girdiğimde uykumu saatlerce erteleyen, bir başka kadınla göz göze geldiğimde kendimden nefret etmemi sağlayan kişisin.

ne kokun burnumdan bir dakika eksiliyor, ne sarıldığında hissettiğim duyguyu unutabiliyorum. ne gözlerine baktığımda karnımda uçuşan şeyleri unutabiliyorum, ne de beni her gönderişinde vazgeçtiğim gururumu tekrar elime alabiliyorum.

sen sesine, gözüne, gülüşüne, bakışına, kokusuna hayran olduğum. dağarcığımdaki kelimelerin hangisi seni daha doğru anlatır bilmiyorum, bulamıyorum. sana olan hislerimi bilsen bana tekrar döner misin onu da bilmiyorum.

beni neden sevemedin aşkım? belki senin yanına yakışacak kadar güzel değildi yüzüm biliyorum. belki sen sevemedin kokumu seninkini sevdiğim kadar. ama aşkım ben bütün bu hisleri nasıl karşılıksız yaşayabildim? nasıl bu kadar bana aşıkmış gibi yapabildin? ben nasıl seni öyle görebildim? senin için her şeyi göze alabilen bir adamdan nasıl vazgeçebildin aşkım? hayatına girenler seni üzmezler mi? kıymazlar mı sana? severler mi seni benim sevdiğim gibi? tek bir gülüşünü görmek için her şeyden vazgeçebilirler mi?

benim sana olan sevgim sana niye ağır geldi aşkım? ben bütün bu duygularımı nereye bırakayım, kime göstereyim, kimin yüzüne bakıp saatlerce izleyeyim, kimin kokusuyla uyanmak için her gece yatmadan dualar edeyim, kimin yüzüne bakıp ona benzeyen bir çocuğum olsun isteyeyim? ben bütün bu duygularımı nereye dökeyim aşkım.

biz hiç ayrılmıcaz demiştin. gelinliğim kabarık olmasın demiştin aşkım. düğünümüzü bodrum'da yaparız demiştin. gidelim buralardan demiştin aşkım. dandik bir yüzük al annemleri kandır yeter, ben pahalı bir şey istemiyorum demiştin. annenle çok iyi anlaşacaktım. seni sever demiştin. arkadaşların da beni sevmişti. sen niye sevemedin aşkım?

herhangi bir his yok sana dokunduğumda hissettiğime benzeyen. kimsenin gözleri senin gibi değil, kimse sen gibi kokmuyor, kimse sen gibi bakmıyor, kimse sen gibi öpmüyor.

önümde aşamayacağım hiçbir engel yokken sana ulaşamamamın tek nedeninin sen olması ne kadar acıtıyor biliyor musun aşkım? bütün iç organlarını yerinden çıkarıyorlarmış gibi. dünyadaki her şeyini kaybetmişsin de boşuna nefes alıyormuşsun gibi. gururunu, onurunu kaybedip neden nefes aldığını sorgulamak gibi. hayata devam etmek için sebep arayıp bulamamak, ölüm gibi.

neden sevemdin aşkım? neden gittin? ne yapamazdım ben senin için? nerelere gidemezdim, nelerden vazgeçemezdim? neyim yetmedi? neyim fazla geldi? sana kendimi sevdiremediğim için kendimden ne kadar nefret ettiğimi biliyor musun? ne yüzüne bakılacak, ne iki çift laf edilecek biri oldum.

sadece beni sev, benden vazgeçeme istedim. vazgeçmek dahi isteme. benimle yaşlan, benimle öl. beraber büyüyelim, beraber öğrenelim, beraber gülelim, beraber ağlayalım ama ne olursa olsun beraber olalım. iyi günde kötü günde seninle olmak istedim. sen niye istemedin aşkım? niye isteyemedin?

içimdekini nereye boşaltayım aşkım. ne yapayım. kime gideyim. nereye dökeyim. kime anlatayım. kime göstereyim. senden başka.

bugün 2 hafta oldu.
unutma beni."

haddimi bilmedim, olması gereken yerine hep olmasını istediğim hayatı yaşadım. uçlarda dolaşırken hep, adımladığım o toprak parçasının bir gün kopacağından habersiz de değildim üstelik, dedim ya haddimi bilemedim o kadar. sandım ki her şeye gücüm yeter, sandım ki bu hep böyle gider, bir gün dahi zayıf düşeceğimi aklımın ucundan bile geçirmedim, heyhat hayat.. helak olmadan had bilemedim, helak olduktan sonraymış meğer yeniden doğmak denilen safsata, ben helak olmadan bunu çözemedim. sandım ki ödediğim bedeller bitirmez bende olanı, hep yerine yeni şeyler koyarım, oysa boşluk kendi ham maddesi dışında dolmazmış, yerine bir şey koyamayınca anladım.

kaybettiğim o şey, benden öte benden ziyade, her şey mümkün ve mükemmelken kendini hatırlatan amansız bir ceza. insan değil, güç değil, onlardan daha bambaşka bir şey, adını bir türlü koyamadığım, olmayınca diğer her şeyin önemini yitirdiği bir parça, parçam, bana dair kaybım benden olan. oysa o kadar yolunda ki her şey, en sevdiğim şeyi dahi elde ettim, sıfır sıkıntı. lakin her şey hemen yan odamda olup bitiyor gibi, dahil olamıyorum, her şey olup biterken sanki bir film gibi izliyorum, dolmuyor, yetmiyor, varlığını hissettirmiyor.

ait olduğum bir ev yok artık, kimsenin kolay kolay yaşamak istemediği bir toprak parçasında tam olduğum ama tamam olmadığım bir hayalin peşinden gidiyorum. ilk defa bu kadar heyecanlıyım, mutluyum, huzurluyum ama ilk defa bunlar hemen yan odamda vuku buluyor, cilve-i rabbani.

hayır isyanda değilim, imtihanın farkındayım, şükür binlerce defa, yeniden yaşamaya. içim biraz değişik, içim biraz karmaşa, fırtınayı sevmediğimden değil ya aksine ona olan sevdamdan olsa gerek. yine de bazen zor, kaldıramamak değil, sadece zor işte. insanım lan ben de, öyle ya eksiklikten değil mesele, sadece kendime bir not düşeyim diye.

Çok agresifim. Evde kimse olmadığında tuzluğa bağırıp çağırıyorum..

bir arabam + bir motosikletim olsun dağ bayır deniz kum güneş gezmek istiyorum bu yaz.

olabilitesi yüksek şeyler ilgimi çekmiyor nerede imkansız var oraya meyilleniyorum ve bu yüzden de fantastik hayaller kuruyorum.

hiç başka sözlükte yazmamışız gibi çömez muamelesi görmek, bi restoranda şefliğe kadar yükselip işten ayrıldıktan sonra başka bi restoranda tekrar komilikten başladığım günleri hatırlattı bana. boynum bükük.

Ömrüm hayatla mücadele etmekle geçtiğinden, tarih ve genel kültür konusunda bilgili biriyle ilişki yaşamak istiyorum. O anlatsın ben sıkılmadan dinlerim.

aslında eda güzel kız. akıllı, sakin, çok iyi bir kız. hani derler ya tam da evlenilecek kız diye heah öyle birisi eda işte. gel gör ki kafa olarak apayrı yerlerdeyiz.

babası da vermeye razı olm, bende iş yok anasını satayım. salak salak işler yapmasam, gereksiz şeyler düşünmesem olur bu iş hea. ne yapsam bilemedim. ex boyfirendi de yazmaya başlamış kıza. ciddi ciddi evlenecem evlenecem diyor. ulan ara da kalmak çok kötü bea.

Arada sırada salağa yatıyorum.

Genel olarak İnsan sevmiyorum.

Vefasız biriyim.

acımasızlaşıyorum bazen. içimdeki hayvana yenilen bir insan olup çıkıyorum. sanırım eksik yaşadım ve o hayvana yeniliyor olmam bu yüzden. kimsesizliğe sığınacak değilim. yalnızlığa sığınmayı zaten bıraktım.. yalnızlık; içimdeki hayvanın ateş saçan gözlerinde. daha neyi zorlayacağım. hayvanlaşıyorum gittikçe. ve sorun insanlıktan çıkmak değil, insanlıktan çıkılmaz zaten.. seçtiğimiz bir şey değil bu. insanımsı doğuyoruz insanımsı yaşıyoruz ve insanımsı ölüyoruz. yani girmediğim bir şeyden çıkmam da söz konusu değil. kelime oyunu yaptığımı sanıyorsun değil mi? değil işte..

Az önce dört tane polo şekeri aynı anda atıp çatır çutur yedim ve üstüne soğuk su içtim. Su bogazimi yara yara mideme indi. Çok yakıyor ama nedense bayılıyorum bu hisse.

küçükken poseidonculuk oynardım . evet evet yanlış duymadınız poseidonculuk . denizle konuşur dalgaları oluşturup denize hüküm ettiğimi düşünürdüm hahahahahah

abi ne zeki oyunlar bulup oynuyormuşum lan vay be .

Küçükken , evde tek başına filminden çok etkilenmiştim . yatmadan önce odamın kapısının önüne misketler döküp yatmıştım . hırsız falan gelirse takılıp düşecek ve ses çıkacaktı . neyse gece bi anda ses geldi , misketlere takılıp düşen hırsız babamın ta kendisiydi .

not: ulan milletin çocugu 7 yaşında nasa'ya mektup yolluyor benim 7 yaşında uğraştığım işlere bak hahaha

Sevdiğim bir insanın sildiğim bir insanla iletişim kurduğunu görünce sevdiğim o insan da sildiğim insanlar arasına kolayca giriveriyor.

Acı ama fazlasıyla gerçek...

madem zenginim bari itirafları yapayım dediğim başlık.
- lise 1'den yüksek lisansa kadar öss dışında bütün sınavlarda kopya çektim, verdim.
- aynı anda 2 kadına birden vuruldum, sevgisi bol bir insanım.
- bir sevgilimden "sen benim hiçbir zaman aldatmadığım sevgilim olmak ister misin?" diye sorup evet cevabının ardından ayrılmıştım. yıllarımı duygulardan arınmış geçirdim. (iyi ki yıllar içerisinde hissedebilme yeteneğimi geri kazandım).

zengin sözlüğün istatistikler bölümündeki puan sıralaması olayına hastayım. benim gibi istatistik sever bir insan için adeta bir armağan olmuş. kim düşünmüş ise sağ olsun, var olsun.

ara ara bakıyorum böyle, sanki lig puan cetvelini inceler gibi. hep orta sıralardayım. bu açıdan kendimi hep gençlerbirliği takımı gibi görüyorum. yani şampiyonluğa oynamam ama küme de kolay kolay düşmem gibi. şimdi sözlük çok yeni tabii ama ilk 3 için kafamda belirlediğim isimler bile mevcut. o derece sevimli o derece tatlı bir sıralama. dur bir daha bakayım, yine heves ettim.

Zengin sözlüğe, "marduk" mahlası ile kayıt olmaya geldim. Fakat malum mahlas üzere kayıt oldum. Öncelikle şaşırdım, bu kerhanecilik nerden nüfuz etti de içime zerk oldu.

Hayaller sözlükte marduk olmak, (ki mezopotamya tanrısıdır zatî âlileri) hayatlar kerhaneci olmak... tanrım sen bana sabır ihsan eyle.

- marduk, rica ederim dualarıma kaynak yapma. Bir şiirde seni bilâhare ulularım.

Yabancı bir yatakta savunmasız hissediyorum. Akraba evi falan dinlemiyor aklıma türlü türlü senaryolar geliyor. Her an üstüme tavan çökecek, camdan içeri mermiler yağacak, prizlerden alevler çıkacak gibi. Ruh hastasıyım evet. Gidip sigara yakacağım.

Hatırlayanlar bilir. Sudafed şurup vardı, öksürük şurubuydu. Tadı berbattı. Annem bana zorla içiriyordu. Sürekli içine reçel meçel katıyordum gizlice, tadı berbat olduğu için.

Gece gece nerden aklıma geldiyse swh

Burada zengin eş bulursun dediler o yüzden geldim. Kadın olur, erkek olur fark yapmaz. İtü'de hep aynı malaklar var. Sıktı. İstenen nicki almayı başardım ama bu defa türkçe karaktere takıldık assdfggsaadfgh. Bir de itiraf yapayım adam gibi de hakkını verelim. Tuvalete oturmam. Tünemem de. Ayakta öyle. Oturmam için evimde olmam gerek illa. Bir de çok halsiz, hasta falan olmam lazım. Düşün yani mecbur kalmadıkça evde bile wc ile aram iyi değil. O yüzden de çok yemem içmem. Fakat hala niye göbekliyim çözemedim. Bitti.