güne kahve içmeden başlayamamak

okul zamanında yapamadığım şeydir. ya sabah zamanım kahve yapmak için yetmeyecek kadar az iken shot atarım, ardından da az kendime gelsem de mide fesadı geçiririm ve kıvrılırım, ya da termosa döküp tüm gün soğumasını beklerim, olmadı kapağını açıp pencere kenarına koyup nihayet öğlen içerim kendisini. ama yine de başlamadan olmaz! ehe ehe.

ha okul dışında kahvesiz yapar mıyım, tabii ki de ama yine o tatlı telaş ve ağır uykusuzluğun habercisi esneyişler yine özlenir, bir daha kendisiyle karşılaşmamak dileğiyle.

(bkz:boş bakınız kalmasın)

"Günü kahve içmeden bitirememek var o da bir şey mi ?" dedirtir.

Bozulmuş bir uyku düzenine işaret eder. Ben uyanmadan 10 dk önce kim varsa etrafımda kahve yapmasını söylerim. Gözlerimi açar açmaz o kahveden bir yudum aldım aldım, alamazsam bir o kadar daha uykuya devam...

Bağımlılıktır. Bağımlıyım.

Bir, güne kahve sigara içmeden başlayamamak değildir.

güne hiç baslayamayacak olmaktan iyidir.

bence alışılmaması gerek tamam kötü bir şey değil ama bir alıştıktan sonra daha ihtiyaç haline gelir. bir aralar bende güne kahve içmeden başlıyamıyordum.