sos

genelde sepet dahi almam nasıl olsa 1-2 şey alıcam diye... aldığım şeyler çoğalınca sepet ararım.

hep yaptığımdır.

genelde aynı gün olan olaylar zincirlemesidir.

bende böyle oluyor. o gün ilk işim veya herhangi bir şey ters gittiyse genel olarak gün boyu diğer şeyler de ters gidiyor. sanki bazı günler lanetleniyorum gibi bir his. o gün ters günümde olduğumu anlamam uzun sürmüyor. kabul ediyorum ve günün bitmesini bekliyorum.

bugün de ters günümdeyim muhtemelen. önümüzdeki günlere bakacağız...

netflix üyeliğim olmadığı için hiç izlemediğim dizi. soygun moygun bişiler oluyormuş herhalde.

düğünlerde bol bol çalan nefret ettiğim bir şarkı. eskilere dayandığını hatta zeki müren'in bile söylediğini bilmiyordum. artık saygım var şarkıya. zeki müren ne söylediyse başım üstüne.

belki mümkün olan eylemdir. mhp'ye sormak lazım.
zenginsozluk.com/foto

hayvansever, sincapsever bir insan.

ben uzun zamandır takip ediyorum yaptıklarını youtube kanalından. sokakta yaralı halde bulduğu ve alf ismini verdiği sincabı alıp iyileştirip dost edindi. şimdi de iki kolları olmayan karamel ismini verdiği sincaba bakıyor. karamel, ormana kapan kuran hayvan katillerinin kapanına yakalanmış ve kollarını kaybetmiş. sincaplara baktığı, ilgilendiği için de sincabı kendisine götürmüşler.

işte kanalı.
https://www.youtube.com/channel/UCO4Ke287_D5mtbhxfMOABuA/videos

bir gerçek var ki; günümüzde çekilselerdi linç edilir, adları en kötü filmler listesine yazılır, tozsuz dijital ortamlarda yerlerini alırlardı.

oyuncuların rollerini usta derecede oynaması durumu kurtarır mıydı bilmem.

gerçi o yıllarla şimdiki yılları kıyaslamak saçma. arada büyük bir kültür farkı var. usta oyunculara lafım yok ama senaryolar da öyle pek ahım şahım derecede değil. yeşilçam filmleriyle yaşıt bazı yabancı filmlere bakılınca türk sinemasının evvelden günümüze olan makus talihi görülebiliyor.

edit: aslında her şeyden önce günümüzde böyle filmler çekilemezdi. mesela kemal sunal ya fetöcü ya da anarşist ilan edilebilirdi.

genelkurmay başkanının arkasından cumhurbaşkanı ile aynı ortamda selfie çeken erdir. (çavuş veya astsubay)

yürek yemiş kelimesi çok az kalır. yeryüzündeki en rahat ve en cesur insan olabilir. cidden... mecaz yapmıyorum. 7.5 milyar insanla kıyaslıyorum.

edit: biliyorum bu konu günler önceye ait, interneti de geç bağlatmadım ama yazmak istedim.

bunu diyen kate upton ise haklı önermedir.

küçük ve bilinmeyen bir il olduğu için sonradan il olan illerden sanılır. 1923'ten beri ildir.

yalova ilçe kaymakamları, kendi makamlarını jenerik hale getirdiği için bu sözü çıkaran kişiye bol bol sevgi sözleri(!) sarfetmişlerdir muhtemelen.

gerçi yalova il olmadan önce meşhur olan bir sözmüş. yalova il olduktan sonra muhatabın olarak koskoca vali var karşında. hadi sıkıysa takma.

bücür, kısa anlamlarına gelen kelime.

arada yaparım. bu yiyecekte kaşar kullanılsa o vadedilen tadı vermiyor. mozzarella da hemen bulunabilecek bir şey değil. en iyisi dil peyniri... vadedilen tada yakın bir tat veriyor.

o vadedilen tat ne ben de tam olarak bilmiyorum. ne bileyim kaşar peyniri yemek istesem tost yaparım. çünkü kaşarın en iyi hali tosttur bence. pizza için farklı bir peynir tadı istiyor insan. bir aralar topi peyniri vardı o da uygundu.

mesela pasta da vadedilen tadı verememiştir benim için hiçbir zaman. pastanede satılan pastaya bakıyorsun; devasa, lezzetli ve çok simetrik bir görüntüsü var. fakat yiyince hiç o vadettiği lezzette olmadığını farkediyorsun.

mesela kahve. taze de olsa bayat da olsa kavrulduğu zaman vadettiği kokuyu verir. fakat içilince anlaşılır olay. içildiğinde bayat olan vadettiği lezzeti vermez. neyse konu neydi nereye geldi...

ölümü de hicvinden ötürü olmuş şair.
şair arkadaşım var o söylemişti.

duyduğuma göre suyun da poşette dağıtıldığı yıllarmış aynı zamanda. çok saçma yıllarmış. otobüste içilen sigara, sigara içen birini bile rahatsız edebilir. yani bir insanın sigara içmesi demek sigaradan hiçbir suretle rahatsız olmayacağı anlamına gelmez.

poşette suyu deldiğin an tamamını içmek zorundasın. bu sefer de çişin gelebilir. nerden bakarsan ofsayt bir durum.

o restoranlarda beğenip de evde bir türlü aynısını yapamadığımız patateslerin yapımında kullanılan yağ.

bir cemal safi şiiri.
harika bestelenmiş şarkısı da vardır.

nisan ayının 26. gününü ihtiva eden gün.

doğum günüm.

barış manço'dan kulağıma aşina olmuş bir şarkı.

1 nisan dolayısıyla akşam haberlerde "ekonomi %7.4 küçüldü... şaka şaka %7.4 büyüdü!" minvalinde bir şaka yapabilir. ben bu ihtimali veriyorum. twitter'da dalgası geçilir. falan filan... biz de ordan duyarız olursa.

bir sahnesinde metal kaşık kullanılan dizi. osmanlı'nın o dönemlerinde maksimum tahta kaşık olduğu rivayet ediliyor. koskoca osmanlı sarayında metal kaşık olmaz mı yahu? yoksa da yapıverin ne olacak yani...

süzen poşet içindeki çayı, sıcak su içinde sallamak suretiyle yapılan çay.

işyerinde, evde son zamanlar sürekli bunu içer oldum. mis gibi demlenmiş çayı özledim. bugün arkadaşın mekanına gittim o da sallama çay yaptı. "yoruldum patron" dedim. "kalk" dedi. kafede bir çay ısmarlayayım dedi. güzel çay içeceğiz diye sevinirken garson çayın dibini getirdi.

çok ses getirecek bir açıklama yapmıştır bugün.
https://youtu.be/lRXFUlQPzNI?t=47m05s

olmasaydı ne yiyecektik acaba?

- yemeklere salça olarak katılıyor,
- bazı yemeklere doğrudan katılıyor,
- ketçap olarak; kullanılmadığı yer yok,
- kahvaltıda doğrudan kendisi var...

baya baya domatesle yaşıyoruz.

uzun zamandır sigara içmiyordum bugün kötü arkadaş tarafından bu sigara ile tekrar başlatıldım. iyiymiş beğendim. yarın yine bırakırım belki.