Sanirim orta 2'ye gidiyordum. Bilgisayarimda bir sorun vardi. Maddi imkansizlik diz boyu, sorunu kendim halletmeliydim. Ufak tefek yazilimsal veya donanimsal problemleri hallediyordum, ancak basimda hep babam vardi ve iyi bir uzmandi. Babam evi terkedip sirra kadem basmasinin ustunden 2 sene gecmis, bilgisayarim ilk kez bozuluyor. Buyuk panik benim icin.
Neyse, dolasmaya devam ediyorum. Tum bilgisayarcilar getir bakalim diyor. Paramin olmadigini net bir sekilde her seferinde soyluyorum. Tabi ki husran yasiyorum bu cumle sonunda.
Okuldan carsiya gecip, yine umdugumu bulamadigim gunlerden birinde isyanim basliyor ve eve donup bilgisayarimin kasasini sokmeye basliyorum. Actiktan sonra dugmesine basip calistiriyorum. Ya sorunu cozerim ya da bu bilgisayar cope gider dusuncesindeyim.
Bilgisayarim aciliyor, windows 98'i goruyorum. Ancak oyuna girince kapaniyor bilgisayar. O anda bilgisayarimin icine baktim. Normalinde donmesi gereken fan donmuyor. Yerinden cikarmaya calistim fani, ama cikmiyor, boyle mandalli bir sey. Kriz gecirecegim cikmasi lazim. Hayir kirilir diye de korkuyorum, bir care bulmam lazim derken hafiften yerinden bir tarafi oynuyor, sonra diger tarafi. Ve yerinden ciktigi anda kosturuyorum carsiya. Cebimde 2 hafta boyunca okulda yemeden icmeden biriktirdigim 25 liram var. Bilgisayarcilara kosuyorum bu parca ne kadar diye. Bir tanesi 55 lira diyor. Ben de bir kayserili edasiyla pazarliga giriyorum. Bu kadarim var, sen benim fani tamir et, o sende kalsin bana yenisini ver diyorum. Benim fanin tamirine 30 lira istiyorlar hep, ben de tum parami tamire degil, yeni bir seye vermek istiyorum. Adam kabul etmiyor ama 40 liraya iniyor. Caresiz dukkan dukkan dolasiyorum. Ama en sonunda bir adam ikinci el var ister misin diye soruyor. Fiyati 25 lira. Musteri kutuyu acmis, kendi islemcisine uymamis ve geri getirmis. Tamam abi kabul diyip, ayaklarim gotume vura vura eve donuyorum, mutlulugum tarif edilemez. Eve donup islemci fanini takiyorum ve bilgisayarimi aciyorum. Yine windows 98 ekranini goruyorum. Lutfen 2 haftalik acligim pic olmasin diye dualardayim. Ve oyunumu aciyorum. Voila!!! Calisiyordu ve ben aglamaya basladim. Cunku babam olmadan ilk bilgisayar tamirimdi. Onsuz da yapabilecegimi kendime kanitladigim ilk andi. Mutluydum sozluk. Bilgisayarimi kapattim, kasayi montajlayacagim. O ana kadar gormedigim, dikkat etmedigim bir yazi vardi etiketin ustunde. Actim sozlugu, anlamina baktim. 'Yeniden dogus' yaziyordu.
Not: cok uzun bir yazi icin ozur dilerim dostlar.
