zengin itiraf

Vefasız biriyim.

çatalların birbirine sürtünmesinden nefret ediyorum ya da direk metalin metale değmesinden
deli gibi çıkarcı biriyim dayımın hareketlerinden nefret ediyorum ama bana verdiği destek için yüzüne gülüyorum ve pohpohluyorum
sanırım birinin ruhunu öldürdüm, beni sevdiğini söylemişti ve hatta aylarca hem arkadaşları hem kendi bana yalvarmıştı. sırf zevk almak için birkaç hafta konuştum sonra afedersiniz ağzına sıçtım burnundan dinine kadar her konuda hakaret etmişim ve mesajları tekrar okuduğumda kendimden iğreniyorum.
insanlara karşı kendime fazla güvenli davranıyorum
karnabahar çok severim
sol üstteki yazı tipinin değişimini bi ben mi fark ettim merak ediyorum
aşık olamıyorum, hoşlandığım insanla geceleri sabahlamaya başlayınca ona kanka dedim ve kafamda saniyesinde bitirdim ilişkilerin ciddiye dönmesini istemiyorum
babamla hiç kafamız uyuşmadı ve sanırım hiç uyuşmayacak. hayattaki en büyük belki de tek pişmanlığımdır
kedi sevmiyorum
dinlere inanmıyorum ama inanmak zorunda gibi hissediyorum
tarot bilen yazarlara ulaşmak istiyorum

Benden başka herkesin birer tırt olduğunu düşünüyorum.

8 yaşımda falan malum şahıs gibi attan düştüm.

sonra hiç bir işim rast gitmedi bu zamana kadar.

önümüzdeki çarşamba gününü iple çekiyorum.

sığır ev arkadaşlarım defolup gitse de rahat rahat takılsam evde. parti yapsam.

litvanyalı ve kız olmaları çoğu erkek için bulunmaz nimettir. ama değil. hayatımda bu kadar varoş olan kızlarla tanışmadı. varoşluğun getirdiği eziklik, sinsilik. aptal aptal şeylere gülmeleri.

allahım deli oluyorum.

bir de " neden yaptığın planları grupta yazmıyorsun da kişilere özem mesaj atıyorsun " diyorlar.

embesillerle takılmak istemiyorum çünkü dedim. aptal aptal yüzüme baktılar.

neyse. sakinim.

önümüzdeki hafta sonu parti var. yakınlarda olanlar gelsin.

Yaş aldıkça üzerime bir ölüm iyiliği gelmesini beklerken gün geçtikçe eskiden sahip olduğum iyi huylarımı da kaybettiğimi görüyorum.

Merhametimden de sevgi doluluğumdan da tahammülümden de sabrımdan da optimizmimden de sadece birer tutam kaldı. Onları da ekince bitecekler.

Böyle az bir şey cesaretim olsa tüm çevremdeki tüm insanların içine sıçacağım. Hepsini yok sayacağım. Çok az cesaretim olsa ah. Öyle bir rahatlayacağım ki. Yüz yüze veya aramayla konuştuklarım yetiyor. Zaten Tüm sosyal medyayı da yerin dibine sokacağım. Son beş.

çevremdeki insanların çoğu hatta neredeyse tamamı,
-yapmam dedikleri her şeyi yapıyorlar.
-kınadıkları her şeyi yapıyorlar
-bilmeden değil resmen bilerek üzüyorlar
şunların aksini iddia edenlerin ağzına kürekle vurmak istiyorum. yapıyorsun kardeşim. al şapkanı eline bir düşün. "ulan gerçekten doğru mu acaba?" diye. çok mu zor cahil? çok mu zor entel bok? çok mu zor? düşünün be. birazcık sadece birazcık kendiniz ile konuşun. delirin ulan azıcık. birinin söylemesini beklemeden düşünün. şu çevremdeki neden en düşünceli insan benim ya kafayı yiyeceğim.

Ben bir aşka aşık oldum.

-
“Merhaba canım.
Mektubun gecikti gene. Belki de ne yazacağını kestiremiyorsun! Oysa adını yazman yeter. Görünce içim aydınlanıyor.”
-

Ahmed hiçbir zaman kendine ait değil. Onun nefesi başka yerde. Ben onun aşkına, deliliğine aşık oldum!

-
“Herhal, insanoğlu için duygun bir yeterliliği olan her evren parçası için en koygun, en azaplı ceza, senden ayrı düşünmektir... Hele buna kendi -sözde isteğiyle- sebep olmak yok mu! Gözlerinden öperim canım, sağlıklar, sıhhatler! Klasik temenni ya da çırpınmalar bunlar. Affet... Bilisizim, söyle yapayım, “yapmak” yolunda dönülmese de... Yaz canım. Deliyim”
-

Bütün perdelerim iniyor okurken. Zırhsız, korumasız kalıyorum. Sanki o an kim bana ne derse göğsümden kalbim fırlayıp gidecek öyle savunmasız oluyorum. Hissediyorum o aşkı taa içimde, en derinde. Ahmedim, Leylim ben sizin aşkınıza aşık oldum.

-
Müthiş özledim seni. Apışıp kaldığım da bu. Yahu ben ömrümde hiçbir kavram üzerinde yarım saatten fazla uğraşmadım. Ya hep kolay işler çattı bana, ya da her nasılsa söktürdüm işte. Ama şimdi. Dünyanın en tükenmez mutluluğundayım. Ne yana dönsem sen. Elimi neye uzatsam yalnız değilim.
Yazıver canım, yazıver bana.
-

Ben de deli olacağım bir gün. Öyle deli olacağım ki kim olduğumu unutacağım. Söz olsun sizin kadar çok seveceğim.

cok sey bildiginizi saniyorsunuz ama bir bok bilmiyorsunuz. butun hastaliklariniz kaynagi kibriniz. kibriniz kadar buyuk degilsiniz.

Birisi gelmiş de içimi boşaltmış ve ruhumu çalmış gibi hissediyorum. Sanki sadece karaciğer, böbrek gibi organlardan oluşan bir canlıyım. Her şeye rağmen böyle olsun istemezdim. Keşke kimsenin hayatını mahvetmeseydim...

Farkında olmadan düşünceli bi insan oluyorum galiba. Engelleyemiyorum da bu olayı. Beni bu kurtarır sanırım. Başka türlü bu içimdeki canavar rahat etmeyecek. Geleceğimi merakla bekliyorum. Pek ısınamadığım rakımı elime alıp uzaklara dalmayı, meze profesörü olmayı, küçük yerde adres tarif etmeyi. Gerçekten merak ediyorum. Kaybolmayacak yalnızlığımı merak ediyorum. Çok fazla yaşayacağımı da sanmıyorum çocukluğumdan beri. Lisede arkadaşlarım kızardı bunu söylediğimde ama kızınca geçmedi. Her neyse ciddili üç günlük dünya. Gönül vermek lazım.

karnımda henüz cuma günü olduğum ameliyattan kalma 15 dikiş olduğunu unutup hayvan gibi tatlı yedim. şu an sancıdan gebermekteyim. az önce şuurumu o kadar kaybettim ki annene kızdım neden bana ameliyatlı olduğumu hatırlatmadı diye.

bu ağrıdan ölürsem mezarıma, bu vahşi ve tatlı antakyalı tatlıdan öldü yazılsın.

Aydınlandıktan sonra kişinin dönüm noktası oluyor. İyi değerlendirilmezse felaketle sonuçlanabilir.

öğrencilik yıllarımda bir gün cebimde pul biber alacak param yoktu. evimde bol miktarda isot vardı. yaptığım makarnamın sosuna pul biber yerine isot koymuştum ve muhteşem bir makarna speciali yaratmıştım.

kedisi olanlar mutfakta yemek yapmanın nasıl bir işkence olduğunu bilirler. kendisine sürekli bir tırşik atacağım umuduyla ayaklarıma sürtünüp duruyordu eşşolusuu. ben de bugün yaptığım makarnamın sosuna yanlışlıkla isot yerine sumak koydum. bu defa ortaya muhteşem bir special çıkartamasam da makarnam yenilecek lezetteydi. hatta eski makarnalarımdan daha iyi olmuştu. size de öneririm.

bir de, bilgisayardan miyavlama sesi açıp kedimi çıldırtmaya bayılıyorum bazı zamanlar.

Hiç beklemediğim insanlardan hiç beklemediğim ilgiyi, alakayı, sevgiyi görmeye başladım. Ayarlarım zıpladı. Hayırlara vesile olsun

edit : geliyor, hissediyorum

kan vermek isterken nedense gerilirim ama verdikten sonra çok acayip bi haz yaşıyorum, böyle bi içim hoş oluyor.

döndü, döndü. hava döndü.

Sosyal medya hesaplarımızda yayınlanması muhtemel itiraflardır.

sonunda bu da oldu ve whatsapp'ta son görülmeyi kapattım. hata.. küçük dostumuzdan büyük bir hata. gözüme uyku girmiyor, hatamla boğuşuyorum şu an. oldu olacak bi de zafer işaretli fotoğrafımı koyayım şuraya.

allahım sen beni affet.

insanlarla konuşmak bana göre değil. yazın dinlenme modunda veya dinlencede olunca hiç konuşma isteğim gelmiyor hatta. genel olarak, çok sevdiğim biri yanımda olmadığı sürece de sessiz kalmayı tercih ederim. "isterse ortamda sohbet ilerlemesin, çekilmez ve huysuz biri olduğumu tüm arkadaşlarım biliyor, onlar bunu seçti" diyerek umrumda olmaz.

instagram'ı sildiğimden beri hiç eksikliğini hissetmedim. kadın konusunda bulaşmamamın en büyük sebebi instagram oldu.

olabilitesi yüksek şeyler ilgimi çekmiyor nerede imkansız var oraya meyilleniyorum ve bu yüzden de fantastik hayaller kuruyorum.

Arada sırada salağa yatıyorum.

aslında eda güzel kız. akıllı, sakin, çok iyi bir kız. hani derler ya tam da evlenilecek kız diye heah öyle birisi eda işte. gel gör ki kafa olarak apayrı yerlerdeyiz.

babası da vermeye razı olm, bende iş yok anasını satayım. salak salak işler yapmasam, gereksiz şeyler düşünmesem olur bu iş hea. ne yapsam bilemedim. ex boyfirendi de yazmaya başlamış kıza. ciddi ciddi evlenecem evlenecem diyor. ulan ara da kalmak çok kötü bea.