abdal

tasavvuf kültüründe kırklar, otuzlar, yetmişler diye anılan, çoğunlukla halkın iyiliği için çalışan gezginci dervişlere verilen ad.

arapça bedel "badal" sözcüğünün çoğulu. etimolojik bağlamda arapça "bdl" kökünden türeyen budala sözcüğü ile de kardeştir.
ilk kullanımına babailikte rastlanmakla birlikte horasan dolaylarından anadoluya gelen ve selçuklu ve osmanlı devletlerinin kuruluşlarında büyük katkıları olan bektaşilerle özdeşleşmiştir. geyikli baba, abdal musa, abdal kumral türkmen babalardan yahut dedelerden en bilinenleridir. osmanlı devleti güçlendikçe türkmen abdal dedelerini dışlamış hatta yavuz sultan selim döneminde safevilerle işbirliği yaptıkları gerekçesiyle bu abdallar ve takipçileri devletten dışlanmakla kalmamış kıyıma uğramışlardır.
(bkz:horasan erleri)
(bkz:kızılbaş)

akıllarda hep saçlı sakallı, değnekle gezen kişi olarak vardır.
(bkz:derviş)

Halk içinde dolaşan ama dünya ile bağlantısını kesmiş ölmeden önce ölmüş tek derdi allah olan kişilere verilen lakap.
Arapça ebdal kelimesinden türemiş ve dilimize geçmiştir.

günümüz afganistan toprakları içinde bulunmuş bir türk boyu, o boya mensup kişilere addedilen isim.