anonim kalmak

internetin eskiye göre günümüzde "kısmen" de olsa insanlara tanıdığı bir özgürlüktür anonimlik. Gün geçtikçe bu anonimliği kaybediyoruz. Facebook gibi yapılar başta olmak üzere sizin tüketim alışkanlıklarınızı datalamak için sizi yaşadığınız devletin sistemindeki halinizle internet üzerinde var olmaya zorluyor. Bu da sizi attığınız her adımdan, söylediğiniz her sözden yaşadığınız ülkenin hukuk penceresinde sorumlu olmanız anlamına geliyor. Twitter'da attığınız bir tweet için hapse girebiliyorsunuz, facebookdaki bir yorum yüzünden evinize polis gelebiliyor. Kitleleri gerçek kimlikleriyle internette var olmaya teşvik edenler aynı zamanda sosyal medyayı domine eden belli başlı oluşumlardır. Bunlardan uzak durmak en mantıklısı. Çünkü bu yapılar, sizi olabildiğince şeffaflaştırırken kendileri bir o kadar kodların arkasında at koşturuyorlar. Günümüzde neredeyse imkansız olan anonim internet kullanmanın önemini çok iyi kavramalı ve gerekirse bunun için duruş sergilemeli ve mücadele etmeliyiz.

derin bir subjektivite ile sırıtan bir resmiyetin birbirine yedirilmeye çalışıldığı ve varoluşu gereği her defasında elde patlayan konudur bu. bir internet ortamında anonim kalmak...

birileri bizim 7 yıl önce evlerimizin önünden geçen sivrisineğin cinsiyetini biliyor, benim ortadoğu bilincinden sıyrılamayan halkım, yahut bir sözlük yazarı, tutturmuş bir anonimlik de anonimlik. he anam, he babam. he, heeee. ehehe....

telefonda sıçındırık bir not defteri uygulaması bile konum, rehber, mikrofon, kamera izni istiyor, hatta diğer uygulamaların önüne geçme izni diye bir şey bile var bazı telefonlarda. onları bir geri çek sen önce, sonra gel anonimlik de anonimlik diye zılgıt çek bekareti zorla kaybetmiş gibi bir sözlükte.

ha diyorsan, o kadar anonim kalmak istiyorsan, sil silebiliyorsan tüm verilerini big data denen naneden, ondan sonra konuşuruz anonimliği. big brother'la konuşursan da selam söyle. yoksa oyna devam.

ya git dağda yaşa, ya da doğar doğmaz çoktan kaybettiğin ve zamanla geri alınamaz bir hale gelen o kaybedilmiş kimliksel gizlilik bekaretini iletişim kurmak isteyen birine karşı ''anonimliğim gidiyeeaaahh'' zılgıtlar çekerek savunma.

yıla bakmaz o işler yani söyliyim tatlı şey. böyle iki yüzlülüğü severler tatlı şey.. seni üzerler, tatlı şey.
*
-neyin var?
-whatsapp numaram istendi! anonimlik elden gidiyeeaah!
-ee! so what?
-ee si travma geçirdim. anismus oldum, sıçamıyorum. hep bu hormolarım yüzünden.
- zeytinyağı ile parmakla geçer kardaş.

Kişiye, zamana ve mekana göre değişecek tercih meselesi.
Zengin sözlük özelinde ise şahsen dikkat edilmesi gerektiğini düşünüyorum. kalabalık sanal mecralarda hakkaten ve hasseten tercih meselesi. Misal ekşi ve İTÜ sözlükte yıllarca kızımla, ayrıldığım eşimle, Akrabalarımla, liseden, üniversiteden bir sürü tanıdık, eş, DOST, ahbapla birlikte yazdım ki çoğumuz birbirinin mahlasımı bilirdi.

Benim için artık lüzumsuz bir şey. Zaten aklımdan geçen hemen hemen her şeyi kendi kimliğimle de ifade etmekten çekinmiyorum uzun zamandır. Düşüncelerimden utanacak değilim.

Fakat bir açıdan iyi oluyor, bazı suçları işlerken kimliğin gizli kalması tercih edilir genelde. Ki bu kimliği gizli tutma ihtiyacını da bu şekilde sözlük platformları ne yazık ki karşılamaz. Bırakın fbi takibini, yurdum trafik polisi şu sözlükten bilgilerimizi istese rahatlıkla ulaşır diye düşünüyorum.

Çok kriminal bi insan gibi konuştum halbuki hiçbir suç işleme niyetim yok. Ancak suç işleme niyetim olsa, özellikle siber ortamlarda... Kesinlikle tails kullanırdım. Böyle nick falan kurtarmaz yani. Onun dışında yemişim anonimliği... gerek yok.

kimine ismimi bile söylemem. hem niye söyleyeyim ki o zaman nick neden var?
bu durumdan ötürü eleştirildiğim çokça olmuştur. bundan yaklaşık altı-yedi sene öncesine kadar bir sözlükten inanılmaz müthiş bir arkadaş edinmiştim. ondan sonra asla sözlüklerde başka birine dost diyemeyeceğim diye büyük konuştuktan sonra geçen sene şu an en yakınlarım içine alabileceğim bir dost daha edindim ve halen kendisi dostumdur. ona da herhalde iki-üç ay sonra falan ismimi söylemiştim galiba. kendisi bu durumdan şikayetçi değilken ben tanışalım artık demiştim. toplam bir elin parmağını asla geçmeyecek kadar yakını olan bana bu tarz yerlerden arkadaş edinmek imkansız gibi bir şeydi. ama büyük söz nedir? neden konuşulmaz? sorularına evrenin bana cevabı ağır oluyor. höpür höpür büyük konuştuğumu yedirtiyor namussuz. velhasılı şudur ki anon olup olmayacağınız insanı iyi seçin. bazen müthiş bir dostluğu belki aşkı kaçırabilirsiniz bazen de kötü niyetten kendinizi uzak tutarsınız. evren işte acımıyor.

Harika bir şeydir. Bazıları için imkansızdır.

Başta sistemin verdiği ayrıcalıklarla sizin de kendinizle ilgili detay vermeyerek sağlanılabilir bir olay. Ananom kalmanın hem artıları hem de eksileri var. Artılarından biri, düşünceleri hiçbir dayatma olmadan rahat söyleyebilmek. Eksilerinden biri de bu rahatlığı ahlak değerlerini aşarak başka kişileri taciz gibi eylemlere dökmek.