babalar günü

biz cemal Süreyya gibi şiir yazdıracak baba olabildik mi?
sizin hiç babanız öldü mü
benim öldü kör oldum.
diye beyaz kağıda mürekkep akıtacak kadar.
mesela can Yücel gibi
"ben hayatta en çok babamı sevdim" dizelerini sarı saman kağıda acıtarak döküldü mü?
bırakın şiir yazmasınlar, zaten şiir de edebiyat da hela duvarlarında grafitti.
Ben hayatta en çok babamı sevmedim ama ölümüne en çok benim ağladığımı söylüyorlar tanıyanlar.
oğlum sık sık "ben babamın oğluyum" arabesk türküsünü söylerdi 10 yaşlarında.
Ben hiç övünemedim babamla.
parasız yatılı sevgisiz oluyor.

Bugün babalar günüymüş. Anneme ve bize çektiren yavşak, psikolojisi bozuk, bir adet orospu çocuğu babaya sahip olduğum için kutlamayacağım gündür. Tanrı belasını versin demekten gına geldi.

bir adet orospu çocuğunun bayramıdır.
''öyle deme baban sonuçta'' insanlarına laflar hazırladım. herkesin babası kendine.

Babam benim duvarım. Hem aşamadığım hem sırtımı dayadığım.

baba olmasam da içimi burkan gündür. babam da hayatta halbuki. nedir bu hal?

babalar "haberim yokmuş gibi davranayım" havalarında olsalar da onlar bu günde çok özel hissediyorlar. baba olmak başka bir şey. baba olmak istesen de dışa yansıtamayacağın acıma ve şefkat hissi ile evladına içten içe sevgi duymaktır. markette veya pazarda evladı bir şey istediğinde gönülden alan, alamadığında ise içi burkulan aile reisidir. eşini ve çocuklarını bir arada sevgi dolu görünce dünyaları verseniz de o kareyi değişmeyecek bir mutluluk yaşayan koca yürektir. üzüldüğünde istemsizce sizin de üzüldüğünüz, güçsüz bir vaziyete düştüğünde kahrolduğunuz.. onu kral konumuna getirip gururlandırma ve gururlanma arzusuyla yanıp tutuştuğunuz hayatınızdaki en önemli adamdır. babalar kraldır lan!

buradaki dostlarımın vefat etmiş o "koca yürek"lerinin de ellerinden öpüyorum. ve rahmet diliyorum.

bütün babalara selam olsun.. iyi ki varsınız güzel insanlar.

kavgalı olsanız bile yapın.. şimdi gidin ve güzel bir hediye alın lan! çok istediği ne ise onu ona alın. sevindirin lan o adamı. böylesine mutlu olmayı hayatınızdaki başka hangi adam hak ediyor ki?

başta canım babam olmak üzere tüm babaların, babalar günü kutlu olsun. babanızın gölgesi eksilmesin üzerinden. babaları ahiret'e intikal etmiş arkadaşlara da yaradan sabır versin.

baba olmasam da içimi burkan gündür. babam da hayatta halbuki. nedir bu hal?

babalar "haberim yokmuş gibi davranayım" havalarında olsalar da onlar bu günde çok özel hissediyorlar. baba olmak başka bir şey. baba olmak istesen de dışa yansıtamayacağın acıma ve şefkat hissi ile evladına içten içe sevgi duymaktır. markette veya pazarda evladı bir şey istediğinde gönülden alan, alamadığında ise içi burkulan aile reisidir. eşini ve çocuklarını bir arada sevgi dolu görünce dünyaları verseniz de o kareyi değişmeyecek bir mutluluk yaşayan koca yürektir. üzüldüğünde istemsizce sizin de üzüldüğünüz, güçsüz bir vaziyete düştüğünde kahrolduğunuz.. onu kral konumuna getirip gururlandırma ve gururlanma arzusuyla yanıp tutuştuğunuz hayatınızdaki en önemli adamdır. babalar kraldır lan!

buradaki dostlarımın vefat etmiş o "koca yürek"lerinin de ellerinden öpüyorum. ve rahmet diliyorum.

bütün babalara selam olsun.. iyi ki varsınız güzel insanlar.

kavgalı olsanız bile yapın.. şimdi gidin ve güzel bir hediye alın lan! çok istediği ne ise onu ona alın. sevindirin lan o adamı. böylesine mutlu olmayı hayatınızdaki başka hangi adam hak ediyor ki?

Sırf bu ve benzeri başlıklardan dolayı iki gün sözlüğe girmeyeceğim. Televizyon izlemeyeceğim.

Babası olanlar için "kutlu olsun."

UNUTMAYIN Kİ;
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur...
Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.
Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.
Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz, sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.
Babanız öldüğünde büyüyorsunuz..
Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız, takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz, korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.
Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...
Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...
Büyüyorsunuz o zaman işte.
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.

dipnot: yazının kaynağı ile ilgili net bir bilgi yok, nette dolaşan bir yazı kaynağı bilen varsa söylesin eklerim.

Ne hediye alsam diye düşünürken ya t-shirt ya gömlek ya da saat gibi standart hediyelerle sonuçlanan gündür. Yani arkadaşlara olsa bi kilo kıyma al ver gitsin, köfte yapar yeriz ama baba olunca işte şişme bebek alacak hâlimiz yok ya.