turuncu gemi

ismi hatayspor olsa da esas itibariyle merkez ilçe antakya kökenli bir takımdır. bugün benim canımın içinden canı galatasaray'ı 4-2 yenip kupadan eleseler de memleketimin takımını en kalbi duygularla selamlar ve tebrik ederim.

dediğim gibi takımın ismi hatayspordur fakat bir de iskenderunspor vardır. çok geçmiş tarihlerin birinde antakya'ya deplasmana gelir ve bizi 2-1 yenerler. hatayspor'un o zamanki bir takım nobran ve vandal taraftarları kafaya koyarlar ki iskenderunluları dövecekler. fakat şöyle bir sorunsal vardır ki, kimin iskenderunlu kimin antakyalı olduğunu nereden anlayacaklar?
biz antakyalılar genetik itibariyle ''tavuk'' sözcüğünü doğru bir şekilde telafuz edemeyiz. iskenderunlu kardeşlerimizin ise hakkını vermeliyim ki gerçekten iyi bir türkçeleri vardır. velhasıl bizim nobran hatayspor taraftarları sokakta millete ''touk'' de lan derler. ''tavuk'' diyeni döverler, ''touk'' diyeni salarlar.

şu an işi gücü bırakıp ülkece hep bir ağızdan, akp'lisi, mhp'lisi, chp'lisi, hdp'lisi, iyisi kötüsü olarak ''lann ne oluyoruuz aq, sizin bizim canımıza bu kadar kitlesel ne kastınız var'' diye sormamız gereken sorudur.

çok değil 8-10 sene önce olsa sorardık da bu soruları. fakat kitlesel olarak her halta o kadar çok yabancılaştık ki, bu bizi ölmeden çürütmüş durumda zaten.
fakat ölüme ve bu denli yaşamaya da yabancılaşmak her şeyden daha korkun bir vaziyet.

türkiye değildir. ülkemiz yazık ki ortadoğuda en çok kanser oranına sahip iki ülkeden biridir. bu sıralamada bizden sonra gelen suudi arabistan'dan istatisliksel olarak 3 katı kanser oranına sahibiz.

bunda en büyük payın her yere sik gibi dikilen baz istasyonları olduğunu düşünüyorum. sonrasında aşırı hızla inşaatlaşma sebebiyle şehirlerdeki korkunç sıkışıklık stresi geliyor olabilir. daha sonra bu yüzyılda hala çiftçilerimize veremediğimiz eğitim gelir. dayılar ha babam ha basıyor azot dolu kimyevi gübreyi ekine ürüne.
örnekler çoğaltılabilir. sigara mı? laa git laa, laa kalk git şuradan yaaa. ne sigarası, yok öyle bir şey.

karadenizde, bir turuncu gemi içinde 14 yoldaşıyla karanlık güçler tarafından alçakça katledilen komünist önderdir. kendisini katledenler de karanlık bir sona kurban gitmişlerdir.
değerli yoldaşımı saygıyla yad ederim.

kalbim

göğsümde 15 yara var!.
saplandı göğsüme 15 kara saplı bıçak!..
kalbim yine çarpıyor,
kalbim yine çarpacak!!!


göğsümde 15 yara var!
sarıldı 15 yarama
kara kaygan yılanlar gibi karanlık sular!
karadeniz boğmak istiyor beni,
boğmak istiyor beni,
kanlı karanlık sular!!!

saplandı göğsüme 15 kara saplı bıçak.
kalbim yine çarpıyor,
kalbim yine çarpacak!...

göğsümde 15 yara var!.
deldiler göğsümü 15 yerinden,
sandılar ki vurmaz artık kalbim kederinden!
kalbim yine çarpıyor,
kalbim yine çarpacak!!!

yandı 15 yaramdam 15 alev,
kırıldı göğsümde 15 kara saplı bıçak..
kalbim
kanlı bir bayrak gibi çarpıyor,
çar-pa-cak!!

nazım hikmet ran

aklıma bülent ortaçgil'in muhteşem şarkısı ''integralimi al abi'' yi getirmiş başlıktır.

Babamın maaşı 60''da bin lira
Benimkisi 83''de tam otuz bin lira
Bugün artık milyoneriz
Ama ekmek aslanın ağzında
Türk lirası dolar bazında
İntegralimi al abi
Limit sıfıra gider...

haluk levent yorumunu arz ederim;

dünyanın en güzel yemeklerini biz antakyalılar yapsak da, dünya gastronomi şehri falan değilizdir. hatta antakya'nın onca değerli özelliği varken sadece yemekleri dolayısıyla anılması beni artık çok rahatsız etmekte.

helenistik kültürün en güzel izlerini bulabileceğiniz muhteşem bir kenttir antakya. 20 km batısına gittiğinizde, samandağ ilçemizde hala ıssız ve muhteşem kumsallar bulabilirsiniz.
neden hala barışın ve kardeşliğin, kadim sembolü olduğundan mütevellit nobel almamıştır bilmiyorum.

bir de büyük sanatçı sezen aksu, bir konserinde kullaklarımla işittiğim çok değerli bir öğüt vermiştir. genç kadınlara mutlaka antakyalı sevgili yapmalarını önermiştir.
lakabı minik serçe olsa da, dev ve değerli sanatçımız sezen aksu, sanat yaşamı boyunca milyonlar teklif edilmesine rağmen hiç bir reklam filminde oynamamıştır. fakat antakyalı erkekler için gönüllü kefaleti düşünmeye değerdir.

antakyalı olduğum için de yazmadım bunları. ama övünmek gibi olmasın, bilinen tarihle 500 yıllık yerleşik antakyalıyım. dm'den e devlet çıktısı gönderebilirim

şu veya bu sebepten dolayı şu an ülkemizde yaşayan her yirmi insandan bir insan suriye vatandaşıdır. bu asılan tabelalar ihtiyaçtan hasıl olan tabelalardı. benim için indirilmesi popülist, saçma bir politikadan başka bir anlam ifade etmiyor.

keşke biraz etraflı düşünsek de, nufusumuzun yüzde 20'sini oluşturan kürt vatandaşlarımızın dilinde neden tabelalar hiç olmuyor ülkemizde diye sorabilsek.

26 yıl önce bugün, ermenistan askerleri azerbeycan'ın hocalı köyünde yüzlerce silahsız masum sivili katletmişlerdir. yazık ki bu cinayetlerin sorumluları günümüzde bile yargı önüne çıkartılmamışlardır.

''soykırım'' uluslararası bir suç kavramıdır. yaşanan bu cinayetler hiç bir soykırım tanımına girmez. bu beisle, olayın daha doğru anlaşılması için başlığın yanlış olduğunu belirtmek istedim.

çok klişe olsa da, yaşadığımız bu kapitalist emperyalist dünya düzeninde doğruluğunu yitirmeyecek bir önerme vardır. ''bir insanı öldürürsen cinayet, yüzlerce insanı öldürürsen ''istatistik'' olur. bu olayın bir soykırım niteliği taşımaması alçakça terör cinayetleri olduğu gerçeğini değiştirmez.
umarım bir gün, hangi soydan gelirse gelsin haksızca öldürülen insanlar için herkes dna'sına bakmadan insani hukuki tepkisini gösterir.

kürtçede kadın ismidir. aynı zamanda metin kemal kahraman kardeşlerin klasik bir eseri.

hey xece sen aysın
dağların doruklarında yapayalnızsın
gel, gel şöyle karşıma
ışığın gözlerime dolsun

erê xecê, to jê asma , gılê kou de tıp teynara

metin kemal kahraman bilinmeden, modern kürt müziği hakkında bilinen çok şey eksiktir. ve bence bu şarkıyı bir kez dinlemeden ölünmemelidir.

geberene kadar ağla önce, büyük ihtimal bunu hakketmişsindir. fakat mümkünse gebermemeye de bak. iç ama yalnız başına iç. çünkü büyük ihtimal kendini diğer arkadaşlarına sonradan çok pişman olacağın şekilde şebek edeceksin. gerçi bundan bir kaçışın yok bir kaç kez olacak. ayrıldıktan sonra ilk bir kaç gün, çok değil az vuran bir sızı hissedeceksin buna aldanma. sonradan şişler bir maça 4.5 gol üstü oynamışçasına her yanına saplanıp duracak. bir kaç hafta sonra normal bir sabaha acısız kalkacaksın yine yeme. ertesi sabah uyandığında göğsünde oturan fille tekrar yüz yüze geleceksin.

bol bol film izle, iyi yabancı diziler izle, okuması kolay kitaplar bul, kendine yeni evrenler yarat bu yolla. bol bol ve delice yürü. ara sıra intiharı düşün, hatta intihar mektupları da yaz ama sakın etme. ağlamaktan korkma, göz yaşları bilimsel olarak ispatlanmış organik anti depresandır.

sonraları geçecek mi, nah geçecek. fakat azalacak. fil küçülecek. fakat yolun bir yerinde artık tuzlanmış ciğerlerini keçiler yalamaya başlayacak korkma ölmüyorsun aksine iyileşyorsun.

lakin geçecek mi, nah geçecek. belki azala azala biter.

arkadaş zekai özger edebiyatta ismini epeydir bildiğim, bir kaç şiirini öylecek okuduğum bir şairdi. hayatı ve diğer şiirleri hakkında ne bilgim ne de bir fikrim vardı.
bugün bir şiirini göz yaşları içinde okudum. sonra bütün şiirlerini ve hayatını ağlayarak okudum. 25 yaşında bir gün benim de ölmeyi çok istediğim bir şehir olan ankara'da katledilmiş şiirimizin en güzel çocuklarından biri arkadaş. normal insan halite ruhiyesi bir şehirde mutlu yaşamayı ister elbette fakat bende mesele ankara olunca normallikten çok uzaklaşıyorum. zaten yeterince hakkedilmemiş mutluluklar yaşadığım bir kenttir ankara.

sanatın hiç bir zaman ''en'leri'' olamayacağını düşünmüşümdür. sanat çok tanrılı bir dindir çünkü. fakat ben 35 senelik ömrümde, üçüncü defa en sevdiğim şairi değiştiriyorum.

bu başlık altında en sevdiğim şair, arkadaş zekai özger'in bestelenmiş şiirlerini paylaşacağım.

senin uyurken dudağında gülümseyen bordo gül,
benim yüreğimi harmanlayan isyan olsun...
şimdi dingin gövdende uğultu ile büyüyen sessizlik,
ellerimde patlamaya sabırsız mavzer olsun!

başını omuzuma yasla,
gögsümde taşıyayım seni,
gövdem gövdene,
gövdem gövdene,
gövdene can olsun.

hem politik şiirleri, hem de aşk şiirleri birbirinden güzel olan büyük yazar. tiyatro eserleri zaten dünyada dilden dile çevrilen modern sanat tanrısıdır kanaatimce kendileri.

geceye savaş karşıtı bir şiirini bırakmak isterim;

almanca yakarış

ulu önderlerimiz mutlu bir gün buyurdular bize:
-dazig ile varşova' yı alacağız!
uçaklarımız ve tanklarımızla saldırdık polonya' ya,
yirmi günde ulaştık hedefimize:
tanrı korusun bizi!
ulu önderlerimiz mutlu bir gün buyurdular bize:
alacağız oslo ile paris' i!
norveç'i, paris'i işgal ettik,
ulaştık altı hafta geçmeden hedefimize.
tanrı korusun bizi!

ulu önderlerimiz mutlu bir gün buyurdular bize:
-sırbistan' ı, yunanistan' ı, rusya' yı alacağız!
işgal ettik sırbıstan'ı, yunanistan'ı, rusya'yı,
ve...
iki yıl var kurtarmaya çalışırız kıçımızı.

tanrı korusun bizi!
bir gün gelecek ulu önderlerimiz buyuracaklar bize:
-ayı da alacağız, okyonusu' u da!
iyi ama, çok zor şu rusya' da dayanmak,
karşı durmak düşmana, kara, kışa,
ne zaman döneceğini bilmeden.
tanrı korusun bizi, döndürsün evimize!

söze erkek dininin bir uygulamasıdır diye başlayacaktım fakat islam dini dahil hiç bir dinde böyle korkunç bir hüküm esas itibarıyla yoktur. güdülmemiş erkek zihninin iğrenç bir tecellisidir.
bazı arap ülkelerinde, kız çocuklarının klitoris bölgesi ve vajina dudaklarının bir kısmı kesilir. uygulanma aşamaları daha iğrençtir fakat anlatmaya dilim varmamakta. bu yolla kadın yetişkin olduğunda seksten zevk almaması ve kocasına sadık kalması amaçlanır.

kadının kurtuluşunun neden radikal bir feminizmden başka bir yoldan olmayacağına cevaplardan da biridir.

merhaba canım

ben az konuşan çok yorulan biriyim
şarabı helvayla içmeyi severim
hiç namaz kılmadım şimdiye kadar
annemi ve allahı da çok severim
annem de allahı çok sever
biz bütün aile zaten biraz
allahı da kedileri de çok severiz

hayat trajik bir homoseksüeldir
bence bütün homoseksüeller adonistir biraz
çünki bütün sarhoşluklar biraz
freüdün alkolsüz sayıklamalarıdır

siz inanmayın bir gün değişir elbet
güneşe ve penise tapan rüzgârın yönü
çünki ben okumuştum muydu neydi
biryerlerde tanrılara kadın satıldığını

ah canım aristophones
barışı ve eşek arılarını hiç unutmuyorum
ölümü de bir giz gibi tutuyorum içimde
ölümü tanrıya saklıyorum

ve bir gün hiç anlamıyacaksınız
güneşe ve erkekliğe büyüyen vücudum
düşüvericek ellerinizden ellerinizden ve
bir gün elbette
zeki müreni seviceksiniz

(zeki müreni seviniz)

muhteşem dizelerinin yazarıdır.

dön, geri bak

kaç bu kokudan, kaç bu pislikten, bu sürüden kaç,
insan mısın, bu pazarda mısın, iki pula mısın,
kaç bu kokudan, kaç bu pislikten, bu sürüden kaç.
at denize kendini, git boğul.
düş bir kör kuyuya, ordan çıkama.

bir kere dön ama, bir geri bak,
şu kolu gör bir kere, şu kolu,
pisliğin, sürünün içinden uzanan şu kolu,
durur dimdik, bembeyaz havada,
budaklı bir ağaç gibi güzel.

a. kadir

ÇİLE

Bizim hiç bir hürriyetimiz yok,
Hiç bir hürriyetimiz,
Ne çalışmak, ne konuşmak, ne sevişmek,
Sen orda bağrına bas dur en büyük çileyi,
Ben burda en büyük çileyi doldurayım,
Ekmeğe muhtaç, hürriyete muhtaç, sana muhtaç.
Sen orda dalından koparılmış bir zerdali gibi dur,
Ben burda zerdalisiz bir dal gibi durayım.

A. KADİR

muhteşem dizelerinin sahibidir.

İNSAN GİBİ

Çok yakında bir gün
Çok yakında bir gün
Ağır uykulardan uyanacaklar
Zor kapıları açacaklar
Yere sağlam basacaklar.

Sevgiden sırılsıklam
Yangınlanacak aşklar
Çok yakında bir gün
Çok yakında bir gün
İnsanlar insan gibi yaşayacaklar.

En dar en karanlık sokaklar
Çok yakında bir gün
Çok yakında bir gün
Bayramlaşıp ışıyacaklar
Hürriyet giyecek aydınlık ayaklar.

Cahit IRGAT

dizelerinin sahibidir.

beni çok hüzünlendiren bir bir cemal süreyya şiiridir. aklıma değerli dostum mehmet pişkin geliyor. hayır mehmet'le sağlığında hiç tanışmadık. ama ölürken benimle dertleşen bir adam işte. belli ki şu dünya oturup içilecek çok güzel bir insan kaybetmiştir. neyse, mutlu gitti çocuk. ölürken benimle dertleşti. bu şiir ankara'da yazılmış bir şiirdir aynı zamanda. ankara bir zamanlar yaşamayı en çok sevdiğim şehirdi. en güzel yıllarımın geçtiği şehir. şimdi çok uzaktayım hem ankara'dan hem o yıllardan. neyse.

bahar mezarına gömsünler sizi
yapraklar gibi buluştunuzdu
kokular gibi seviştinizdi
bahar mezarına gömsünler sizi

yaz mezarına gömsünler sizi
ilk kezmiş gibi buluştunuzdu
son kezmiş gibi seviştinizdi
yaz mezarına gömsünler sizi

güz mezarına gömsünler sizi
salkımlar gibi buluştunuzdu
ağular gibi seviştinizdi
güz mezarına gömsünler sizi

kış mezarına gömsünler sizi
sokaklar gibi buluştunuzdu
çarşılar gibi seviştinizdi
kış mezarına gömsünler sizi

Genel bilinen yanlışın aksine maymundan evrim geçirmiş bir tür değildir. Maymun giller familyasının bir türüdür.
Söylediklerim sığ ve nobran bir laf sokma türü de değildir, biyolojik gerçektir.
Ahvalin böyle olması hayvan gibi kabalığımıza yahut her haltı şempazeler kadar dar bir algıyla ele almamızın bahanesi olamaz.

sevgili hocam selim temo, mem'i anlatırken şöyle söyler;

''mem ararat'ın müziği, insanın tarihe mahcup olmamak için kulak vermesi gereken hafızanın şiiridir. o müziğin içinde bir güvercinin kanat sesi yankılanır.''

bence de mem, günümüzde inadına iyi bir müzik yapma çabasının ismidir. seslenişi barıştır. ezgileri aşk ilahisidir. iyi ki var.

sevgili hocam selim temo, mem'i anlatırken şöyle söyler;

''mem ararat'ın müziği, insanın tarihe mahcup olmamak için kulak vermesi gereken hafızanın şiiridir. o müziğin içinde bir güvercinin kanat sesi yankılanır.''

bence de mem, günümüzde inadına iyi bir müzik yapma çabasının ismidir. seslenişi barıştır. ezgileri aşk ilahisidir. iyi ki var.

antakya'da doğup büyüyen bir insan olarak 14 yaşımdayken istanbul'a gittiğim güne kadar hiç rastlamadığım bir yemek çeşididir. bizim antakyalı annelerimizin harika salça soslarıyla yaptıkları bumbar yemeği meşhurdur. bumbar benim en sevdiğim de yemektir. kokoreç'in de tadına ilk baktığım zaman o kadar lezzetli bir şeydir sanmıştım, kanaatimce değilmiş.

ankara'da bir sene boyunca hayatımı seyyar kokoreççilikle kazandım. aslında sacın üzerinde köfte sucuk üzerine bir atroksyon için açmıştım mekanı. kokoreç yapmayı bilmem ben, zaten sacın üzerinde de olacak iş değil normalde. gelen geçen herkes kokoreç sorunca yaratıcı antakyalılık resektörlerim devreye girmişti. hazır yapım kokoreç alıp sacın üzerinde çeviriyordum. sonrasında et tahtasının üzerinde bildik satır evresinden geçirdikten sonra saca atıp az su serperek buharla pişiriyordum kokoreçi.
afiyet olsun.

sabahın fecrinde üst üste beş defa dinlediğim,akustik, çok rahatlatıcı bir koma amed şarkısıdır.

antropolojik ve sosyolojik çözümlemelerini yapmak isterdim fakat çok uykum var. benim inancıma göre tanrı insanı değil, insan tanrıyı yaratmıştır. bunu kolaycılık adına değil, doğayı anlama çabası uğraşından yapmıştır. daha sonraları bu hal din formunu alır. din de, egemenler elinde form değiştirerek yığınların afyonu haline getirilir.
ilahi adalet denen olgu da bu afyonlardan biridir. bireysel ya da toplumsal bir zarar gördüğün insanlardan hukuk normlarında bu dünyada hesap sordun sordun, soramadın bu dünyanın başka öteki berisi yoktur.
olmasını ben de çok isterdim fakat yapacak bir şey yok ki, yoktur.

ortadoğu halklarının devrimci lideri cemal abdul nasr döneminde mısır devlet radyosundan kürtçe yayınlar yapılır. dönemin türkiye dışişleri bakanı mısır ziyaretinde sayın nasr'a bu durumdan duyulan derin rahatsızlığı bildirir.
abdul nasr, dışişleri bakanımıza şu soruyu sorar;

"sizin ülkenizde kürt var mı?"

bizim dışişleri bakanı hayır "hayır efendim yok" diye cevaplar.

abdul nasr;

"o zaman sizin rahatsız olacağınız bir husus da olmamalı"
diyerek diplomatik bir cevap verir.

tanım: ben börekler konusunda batı özentisiyim. gerçi hiç bir yerde rastlamadığımdan tadına da bakma fırsatım olmadığı börektir. lakin ülkemizde kürt diye bir halk yaşamadığı için nereden bulup da yiyeceğim.